Αναζήτηση
|
|
ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ SBS ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στη Βέροια, 5 Ιουλίου 1954.
ΘΥΜΑΤΑΙ: Με πολλή αγάπη τα στενά σοκάκια της παλιάς Θεσσαλονίκης.
ΑΓΑΠΑ: Το γέλιο και το βάθος των ανθρώπινων σχέσεων, τη λογοτεχνία και
τη μουσική.
ΑΠΕΧΘΑΝΕΤΑΙ: Την αλαζονεία.
ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Την Ελλάδα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ξαναδιαβάζει τον «Μανώλη Λέκκα» του Ηλία Βενέζη για τη μαγεία
της γλώσσας και την οδυνηρά οξεία αντίληψη της ανθρώπινης τραγωδίας.
ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ: Τα τελευταία χρόνια για επαγγελματικούς λόγους μόνο.
Πριν από μερικές μέρες προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις με την απόφασή της να
μην παρουσιάσει κεντρική εκδήλωση των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ εάν η πρώτη
γλώσσα που θα ακουγόταν δεν ήταν η αγγλική, εθνική γλώσσα της Αυστραλίας. Για
τη διάσημη παρουσιάστρια Μαίρη Κωστακίδου, πάντως, ήταν μια αυθόρμητη απόφαση,
την οποία άλλωστε ενστερνίζεται και ο κυβερνήτης. Η κ. Κωστακίδου μεγάλωσε
στην Αυστραλία, όμως θυμάται πάντα με νοσταλγία, «τους συγγενείς, τα χωριά, τα
βουνά και τα νησιά της Ελλάδας», ενώ δεν παραλείπει να διαβάζει ελληνική
λογοτεχνία και να ακούει ελληνική μουσική, την οποία εξάλλου «έχει στο αίμα
της».
ΕΡ: Χρειάστηκε… θάρρος για να πείτε «όχι» στην παρουσίαση της εκδήλωσης των
Ολυμπιακών Αγώνων;
ΑΠ: Δεν είπα όχι στην παρουσίαση αλλά στην προτεραιότητα της γαλλικής γλώσσας.
ΕΡ: Ποια ήταν η αντίδραση της ΔΟΕ αμέσως μετά την άρνησή σας;
ΑΠ: Είχα απευθείας επαφή με την αυστραλέζικη Ολυμπιακή Επιτροπή. Και η δική
τους ανησυχία ήταν μήπως δυσαρεστηθεί η ΔΟΕ.
ΕΡ: Λάβατε μηνύματα – αντιδράσεις από τον απλό κόσμο; Αν ναι, ποιο ήταν το πιο
εντυπωσιακό;
ΑΠ: Με έχει καταπλήξει η αντίδραση του κόσμου που ήταν υποστήριξη με συγκίνηση
και ενθουσιασμό. «Η ακεραιότητά σου ήταν πάντα μοναδική, τώρα πετάς ψηλά σαν
αετός», έλεγε το φαξ από μια γυναίκα.
ΕΡ: Πιστεύετε ότι το γεγονός θα έχει επιπτώσεις στο μέλλον για εσάς;
ΑΠ: Με τιμά το γεγονός ότι οι συμπατριώτες μου με έχουν σε τόσο υψηλή υπόληψη.
Αυτό είναι μια αρκετά σημαντική επίπτωση.
ΕΡ: Πώς θα αισθανθείτε αν μετά από τέσσερα χρόνια η παρουσίαση των Αγώνων
ακουστεί πρώτα στα ελληνικά;
ΑΠ: Υπερήφανη. Τι πιο όμορφο και κατάλληλο από τον ήχο της ελληνικής γλώσσας
στις εκδηλώσεις των Ολυμπιακών Αγώνων.
ΕΡ: Τι θεωρείτε ότι πρέπει να αλλάξει στο πρωτόκολλο και γενικά στην οργάνωση
των Ολυμπιακών Αγώνων;
ΑΠ: Δεν θέλω να θεωρηθώ ειδική στο θέμα. Κάποιοι πάντως λένε ότι μια διεθνής
γλώσσα είναι αρκετή και ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι για να τιμηθεί ο Ντε
Κουμπερτέν.
ΕΡ: Είναι «έτοιμο» το Σίδνεϊ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
ΑΠ: Ναι. Οι ετοιμασίες έγιναν εγκαίρως όπως και όλα τα έργα.
ΕΡ: Τι θα φέρουν οι Αγώνες στο Σίδνεϊ, μαζί με τους πολλούς επισκέπτες;
ΑΠ: Τα μάτια όλου του κόσμου, ίσως περισσότερους τουρίστες στο μέλλον αλλά
ελπίζω ότι το Σίδνεϊ θα εντυπωσιάσει και ως τόπος όπου μπορούν να αναπτυχθούν
επιχειρήσεις.
ΕΡ: Πώς βλέπει η Αυστραλία την προετοιμασία των επόμενων Αγώνων στην Αθήνα;
ΑΠ: Δεν είναι ευχάριστα τα μαντάτα. Μερικοί λένε ότι ίσως χρειαστεί να γίνουν
και οι επόμενοι αγώνες εδώ.
ΕΡ: Θα προλάβει η Ελλάδα;
ΑΠ: Εμένα ρωτάτε;
ΕΡ: Παρακολουθώντας τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα, ποια
είναι η εικόνα που έχετε σχηματίσει;
ΑΠ: Θα ήμουν αυθάδης αν εξέφραζα κάποια γνώμη τη στιγμή που έχω να επισκεφθώ
την Ελλάδα δέκα χρόνια.
ΕΡ: Πώς βλέπετε τη σύγχρονη ελληνική δημοσιογραφία;
ΑΠ: Η μακρόχρονη απουσία μου δεν μου επιτρέπει να έχω γνώμη.
ΕΡ: Οι Έλληνες της Αυστραλίας.
ΑΠ: Ο Έλληνες μετανάστες πρώτης γενιάς έζησαν πολλές δυσκολίες και τρέφω
μεγάλη εκτίμηση γι’ αυτούς. Οι επόμενες γενιές ενοποίησαν δύο γλώσσες και δύο
κουλτούρες κερδίζοντας εσωτερικό πλούτο. Πάντως, ανέκαθεν οι Έλληνες της
διασποράς θεωρούν τις ρίζες τους σαν θησαυρό.
ΕΡ: Ποια νομίζετε ότι είναι η αντιμετώπιση της ομογένειας από την πλευρά του
ελληνικού κράτους;
ΑΠ: Η μόνη επαφή που έχω κάνει με αντιπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης είναι
με τον κ. Σταύρο Λαμπρινίδη που με εντυπωσίασε ως προοδευτικός άνθρωπος.
ΕΡ: Τι θυμάστε πιο έντονα από τα πρώτα χρόνια στην Αυστραλία;
ΑΠ: Τις οικογενειακές συγκεντρώσεις τις Κυριακές που οι γονείς μου δεν
δούλευαν. Τη διασκέδαση με ελληνική μουσική, ελληνικό φαγητό και γενικά με
ελληνικό τρόπο.
ΕΡ: Και από τα πρώτα χρόνια σας ως Ελληνίδα δημοσιογράφος στην Αυστραλία;
ΑΠ: Το μεγαλύτερο εμπόδιο δεν ήταν η καταγωγή μου. Για να κερδίσει κανείς την
εκτίμηση των συνεργατών του και του κοινού δεν γίνεται ούτε γρήγορα ούτε
εύκολα.
ΕΡ: Πότε ήταν η τελευταία φορά που επισκεφθήκατε την Ελλάδα;
ΑΠ: Πριν από δέκα χρόνια.
ΕΡ: Τι είναι αυτό που νοσταλγείτε περισσότερο από την πατρίδα;
ΑΠ: Τους συγγενείς μου, τα χωριά, τα βουνά και τα νησιά της Ελλάδας αλλά και
τη διαχυτική προσωπικότητα του ελληνικού λαού.
ΕΡ: Και τι είναι αυτό που σας ενοχλεί περισσότερο από τη σημερινή Ελλάδα;
ΑΠ: Ρωτήστε με του χρόνου που θα έρθω.
ΕΡ: Ακούτε ελληνική μουσική; Ποια είναι η αγαπημένη σας;
ΑΠ: Η αγαπημένη μου είναι η μουσική που αντανακλά παραδοσιακούς ρυθμούς με
αυθεντικά όργανα. Και η ελληνική μουσική είναι κάτι που υπάρχει στο αίμα μου,
αντιδρώ σε αυτήν γονιδιακά, μπορώ να πω.
ΕΡ: Πώς βλέπετε την κατάσταση στον τομέα του πολιτισμού της Ελλάδας σήμερα;
ΑΠ: Θα αποκτήσω σαφή εικόνα όταν θα έρθω.
