Αναζήτηση
|
|
1 Το σύνολο του εκλογικού σώματος προσέρχεται στις κάλπες για να αναδείξει τα
κόμματα και τα πρόσωπα που θα αντιπροσωπεύσουν τον Λαό στη Βουλή. Όμως, το
μεγαλύτερο τμήμα αυτού του Σώματος δεν αναδεικνύει μόνο αντιπροσώπους του
Λαού. Επιλέγει το κόμμα στο οποίο θέλει να αναθέσει τον ρόλο και τις ευθύνες
κόμματος κυβερνητικής πλειοψηφίας. Σ’ αυτή την κρίσιμη και καθοριστική επιλογή
καταλήγει ο πολίτης έπειτα από σύγκριση. Συγκρίνει τα έργα και την πολιτική
συμπεριφορά του καθενός από τα δύο μεγάλα κόμματα που διεκδικούν αυτό τον
ρόλο.
Το ένα, το ΠΑΣΟΚ, είναι ο ζωντανός πολιτικός οργανισμός που αποκαθιστά την
ενότητά του μέσα από έναν αδέσμευτο δημοκρατικό διάλογο, πάντα μέσα στα
πλαίσια των αρχών του και των βασικών του θέσεων.
Ενότητα με το αίσθημα της ευθύνης. Ενότητα υπό ηγεσίες που κανείς δεν έχει
αμφισβητήσει κατ’ ελάχιστο τη δημοκρατική τους νομιμοποίηση. Κι όχι μόνο στις
ώρες της επιτυχίας αλλά και στις πολύ δύσκολες, όπως εκείνες του 1989-1990.
Το άλλο, η Ν.Δ., είναι το κόμμα που αναδεικνύει αρχηγούς μιας χρήσης και
ύστερα τους απομακρύνει. Είναι ακόμα το κόμμα που μετά το 1996, αφού άλλα
στελέχη του τα εξεδίωξε και άλλα κράτησαν τις αποστάσεις τους, περιέφερε
προεκλογικά παρακλήσεις επαναφοράς τους. Για να εισπράξει αρνήσεις, ευγενικές
ή και κραυγαλέες. Σημειώθηκε βέβαια μία μοναδική εξαίρεση.
Την κατάφερε η ηγεσία της Ν.Δ. με την πρωτοφανή στα πολιτικά χρονικά δημόσια
προεκλογική προσφορά συγκεκριμένου υπουργείου!
Οι νεώτερες γενιές, μαζί με τις παλαιότερες, έχουν να συγκρίνουν, μέσα από τη
δεκαετία 1990-2000, κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων.
Το 1990, ο Λαός ανέδειξε κόμμα πλειοψηφίας τη Ν.Δ. Στις επόμενες εκλογές η
πλειοψηφία επανήλθε στο ΠΑΣΟΚ.
Γιατί θα την ξαναδώσει τώρα στη Ν.Δ.; Ποια ουσιαστική αλλαγή μεσολάβησε; Μήπως
διότι, απογοητευμένη η Ν.Δ. από αρχηγούς με τίτλους εμπειρίας, εναπέθεσε τις
ελπίδες της στην απειρία;
Ένα από τα γνωρίσματα που ξεχωρίζουν το ΠΑΣΟΚ από τη Ν.Δ., είναι η στάση τους
απέναντι στον Λαό, η νοοτροπία με την οποία του απευθύνονται προεκλογικά. Η
στάση του ΠΑΣΟΚ αποδίδεται με πέντε λέξεις: «Εμείς και τα προβλήματά σου». Και
της Ν.Δ. αποδίδεται επίσης με πέντε λέξεις: «Εμείς με τις υποσχέσεις μας».
Επαναλαμβάνεται η κενολογία του 1989 και 1990.
2 Τα προβλήματα για τα οποία απευθυνόμαστε στον Λαό με τη σφραγίδα της
ειλικρίνειας και ευθύνης είναι αρκετά και σοβαρά: Η ανεργία, η ασφάλεια των
πολιτών, η δημόσια υγεία, η ποιότητα ζωής, το περιβάλλον στα εκτεταμένα
πολεοδομικά συγκροτήματα.
Στον περιορισμένο χώρο που φιλόξενα μας παραχωρείτε, περιοριζόμαστε
επιγραμματικά στο θέμα, για το οποίο η Ν.Δ. διεκδικεί ιστορικούς τίτλους.
Είναι η εισδοχή μας στην ΕΟΚ, η οποία μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.).
Αυτή η εισδοχή υπήρξε αποτέλεσμα της πολιτικής και των χειρισμών του ιδρυτή
της Ν.Δ. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής άνοιξε την πόρτα της ΕΟΚ. Αλλά η Ν.Δ. δεν
είχε σχεδιασμό, δεν ήξερε και δεν γνωρίζει πώς να πορευθεί μέσα στην ΕΟΚ και
την Ε.Ε.
Τα επιτεύγματα, από το 1981 έως και σήμερα, είναι των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.
Υπενθυμίζουμε, ενδεικτικά, την αποφασιστική στάση και τους αποτελεσματικούς
χειρισμούς του Ανδρέα Παπανδρέου, οι οποίοι οδήγησαν στην αναγνώριση ως στόχων
της ΕΟΚ της οικονομικής σύγκλισης και συνοχής των χωρών-μελών της, καθώς και
στα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ) από τα οποία ωφελήθηκε κατ’
εξοχήν η Ελλάδα.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του 1993 επέτυχε την αναγνώριση της Κύπρου ως υποψηφίου
μέλους της Ε.Ε. Σήμερα, και η συμμετοχή μας στο ευρωπαϊκό νόμισμα θα
επιτευχθεί από κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα κυβερνητικών ευθυνών που μπορεί να
διαπραγματευθεί και να εξασφαλίσει την οριστικοποίηση αυτής της εισδοχής.
Είναι το μόνο αξιόπιστο από τα δύο μεγάλα.
Όπως εύστοχα έχει επισημάνει ο πρόεδρος του Κ. Σημίτης, η Ν.Δ., με τους
κατάδηλα αβάσιμους ισχυρισμούς και τις άπρεπες εκφράσεις (π.χ. «οικονομία
τραβεστί»), δεν είναι μόνο αναξιόπιστος διαπραγματευτής για λογαριασμό της
Ελλάδας. Είναι και επικίνδυνος.
