Αναζήτηση
«Βοήθεια, ο μπαμπάς σκότωσε τη μαμά…», φώναζε μέσα στη νύχτα ο 4χρονος
Μιχάλης. Οι κραυγές του ξεσήκωσαν τους γείτονες. Το θέαμα που αντίκρυσαν όταν
μπήκαν στο διαμέρισμα, ήταν φοβερό.
Η μητέρα του παιδιού κείτονταν νεκρή σε λίμνη αίματος. Το 4χρονο αγόρι μέσα
στα αίματα κι αυτό είχε τραυματιστεί από τα σκάγια της καραμπίνας που
χρησιμοποίησε ο δράστης για να σκοτώσει τη γυναίκα.
Έκλαιγε και παρακαλούσε να το βοηθήσουν. Μια γειτόνισσα πήρε το παιδί και το
μετέφερε στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία».
Το φρικτό έγκλημα έγινε τη νύχτα, λίγο μετά τη μία, σε διαμέρισμα του 3ου
ορόφου πολυκατοικίας που βρίσκεται στη λεωφόρο Πατησίων 193. Εκεί ζούσε η
Παρασκευή Τερζοπούλου, 24 χρόνων, με το παιδί της. Βρισκόταν σε διάσταση με
τον σύζυγό της με τον οποίο είχε, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες,
οικονομικές διαφορές για κάποιο κατάστημα.
Οι αστυνομικοί εκτιμούν, από τις πρώτες ενδείξεις και κυρίως τη μαρτυρία του
παιδιού, ότι δράστης του εγκλήματος πρέπει να είναι ο πατέρας του. Τις φωνές
της Τερζοπούλου, η οποία καβγάδιζε με τον δράστη, άκουσαν οι ένοικοι των γύρω
διαμερισμάτων και πετάχτηκαν από τα κρεβάτια τους. «Αμέσως μετά ακολούθησε
ένας δυνατός κρότος, μάλλον πυροβολισμός, και ακούστηκαν οι φωνές και το κλάμα
του παιδιού που είχε βγει στο φωταγωγό», λέει μια γυναίκα που μένει σε διπλανό διαμέρισμα.
Από την αυτοψία, που διενήργησε λίγη ώρα μετά το έγκλημα ο ιατροδικαστής
Χρήστος Βούρλας, εξακριβώθηκε ότι ο δράστης πριν πυροβολήσει τη γυναίκα τής
κατάφερε και πολλές μαχαιριές στο στήθος.
Το θύμα προσπάθησε, παρ’ όλα αυτά, να ξεφύγει αλλά πυροβολήθηκε με καραμπίνα
στη μέση και τη λεκάνη της.
Το τηλέφωνο ήταν κομμένο, γεγονός που σημαίνει ότι η γυναία προσπάθησε να
καλέσει σε βοήθεια αλλά δεν πρόλαβε αφού ο δράστης έβγαλε το καλώδιο από την πρίζα.
«Παιδάκι μου, μη φοβάσαι, δεν έχει σκοτωθεί η μαμά». Με αυτά τα λόγια
προσπαθούσε να ηρεμήσει τον μικρό Μιχάλη η γειτόνισσα που έσπευσε πρώτη στο
διαμέρισμα και αντίκρυσε το ανατριχιαστικό θέαμα. Πήρε το παιδί, που σπάραζε
από το κλάμα, στην αγκαλιά της και το μετέφερε στο νοσοκομείο.
Σοκαρισμένη προσπαθεί να περιγράψει τις στιγμές που έζησε. Πιάνει το κεφάλι
της. Σταματάει την περιγραφή. Ακόμη δεν έχει ξεπεράσει το σοκ…
