ΤΟ ΟΤΙ η συμμετοχή των Ελληνίδων στους δημοκρατικούς θεσμούς και στα πολιτικά

κέντρα αποφάσεων είναι αριθμητικά μικρή, έως ανύπαρκτη, είναι γνωστό τοις πάσι

και ορατό διά γυμνού οφθαλμού. Τα ανδρικά γκρίζα κοστούμια κυριαρχούν στο

Κοινοβούλιο, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στις διοικήσεις των συνδικάτων, στα

talk shows των τηλεοπτικών σταθμών, κρατικών και ιδιωτικών.

Το ότι η Ελλάδα κατατάσσεται από τον ΟΗΕ στην 51η θέση παγκοσμίως, σε σχέση με

τη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, πίσω ακόμη και από χώρες

του Ισλάμ και του Τρίτου Κόσμου, πόσοι, άραγε, το γνωρίζουν;

ΟΥΤΕ ΜΙΑ!

Πόσοι γνωρίζουν, ακόμη, πως σε εννέα νομούς της χώρας (Βοιωτία, Ευρυτανία,

Ζάκυνθος, Λευκάδα, Θεσπρωτία, Ηλεία, Σάμος, Φωκίδα, Τρίκαλα) κατά παράδοξο

τρόπο, είτε δεν κατοικούν γυναίκες είτε τους έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα του

εκλέγεσθαι, αφού δεν έχει εκλεγεί ούτε μία γυναίκα, έστω για δείγμα, στο

νομαρχιακό συμβούλιο της περιοχής; Ομοίως υπάρχουν δημοτικά συμβούλια (π.χ.

Καλαμάτας) με μηδενική εκπροσώπηση των γυναικών.

Και όμως η χώρα μας, εδώ και πολλά χρόνια έχει προσυπογράψει και έχει

επικυρώσει όλες τις διεθνείς συμβάσεις, διακηρύξεις και συστάσεις για την

εξάλειψη κάθε μορφής διάκρισης εις βάρος των γυναικών. Φαίνεται πως στην

προκειμένη περίπτωση οι διεθνείς δεσμεύσεις εκλαμβάνονται ως ευχές, όπως

ακριβώς και η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ πριν από ένα χρόνο,

που συνιστούσε στους επικεφαλής των εκλογικών συνδυασμών να συμπεριλάβουν στα

ψηφοδέλτιά τους ποσοστό γυναικών άνω του ενός τρίτου. Με εξαίρεση τους

μεγάλους δήμους (Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη) ελάχιστους τοπικούς άρχοντες

απασχόλησε σοβαρά το θέμα.

Το γεγονός ότι η Μαρία Δαμανάκη διεκδικεί τον πρώτο δήμο της χώρας είναι

σημαντικό. Ωστόσο, η φτώχεια των αριθμών δεν αντισταθμίζεται από την ποιότητα,

που αναμφισβήτητα χαρακτηρίζει τις γυναικείες υποψηφιότητες. Οι αριθμοί στην

προκειμένη περίπτωση έχουν αξία.

ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ

Σήμερα οι γυναίκες στη χώρα μας αποτελούν το 40% του εργατικού δυναμικού και

την πλειοψηφία (56%) των φοιτητών και των αριστούχων των ΑΕΙ. Κατά τα

τελευταία χρόνια, σε όλους τους διαγωνισμούς και παντού όπου οι διαδικασίες

είναι αξιοκρατικές και αντικειμενικές, οι γυναίκες θριαμβεύουν (διαγωνισμός

για προσλήψεις στο Δημόσιο 62%, Βουλή των Εφήβων 70% κ.λπ.).

Σε λίγα χρόνια, σύμφωνα με τους σημερινούς ρυθμούς εισόδου των γυναικών στον

δικαστικό κλάδο, η πλειοψηφία των αρεοπαγιτών θα είναι γυναίκες. Πώς λοιπόν

δικαιολογείται το χάσμα ανάμεσα στη μεγάλη αυτή πρόοδο των γυναικών και στον

ουσιαστικό εξοστρακισμό τους από την πολιτική ζωή; Πώς εξηγούν τα ΜΜΕ τον

αποκλεισμό των γυναικών από τις δημόσιες συζητήσεις (talk shows); Δεν

διαθέτουν οι γυναίκες ιδέες, μόρφωση, απόψεις ή μήπως η αξιολόγησή τους

γίνεται με κριτήρια παρωχημένων εποχών;

ΛΕΙΨΗ

Αλλά πέρα από τα ζητήματα δικαιοσύνης και δημοκρατικής νομιμοποίησης των

θεσμών, που εγείρει η λειψή εκπροσώπηση των γυναικών, υπάρχει και μια άλλη

διάσταση εξίσου σημαντική. Η οικονομική και αναπτυξιακή διάσταση. Ο

αποκλεισμός των γυναικών από τα κέντρα χάραξης πολιτικής και λήψης αποφάσεων,

ιδιαίτερα στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έχει σημαντικό κόστος, λόγω μη

αξιοποίησης πολύτιμων ανθρώπινων πόρων, αφού έχει διαπιστωθεί διεθνώς ότι οι

γυναίκες διαθέτουν εξαιρετικές ικανότητες στη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων

και στην εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων στα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα.

ΝΑ ΕΚΛΕΓΟΥΝ

Είναι βέβαιο πως οι υποδομές στον χώρο της υγείας, της εκπαίδευσης, της

κοινωνικής πρόνοιας και της παιδικής μέριμνας, η φροντίδα και η συμπαράσταση

στα κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα, η προστασία του περιβάλλοντος και όλα τα

θέματα που αφορούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και αποτελούν βασικές

παραμέτρους μιας βιώσιμης ανάπτυξης, μπορούν να τύχουν ιδιαίτερης προώθησης αν

μια «κρίσιμη μάζα γυναικών» συμμετέχει στις διαδικασίες σχεδιασμού και λήψης

αποφάσεων. Γι’ αυτό πιστεύω πως η μεγάλη μεταρρύθμιση που συντελέστηκε με το

πρόγραμμα «Καποδίστριας», θα παραμείνει λειψή και ανολοκλήρωτη, αν σε αυτές

τις εκλογές δεν εκλεγεί ένας μεγάλος αριθμός γυναικών, που θα δώσουν ζωή στους

νέους θεσμούς.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται επειγόντως τις γυναίκες! Οι γυναίκες

χρειάζονται την Τοπική Αυτοδιοίκηση! Το εκλογικό σώμα μπροστά στις κάλπες ας

αποφασίσει νηφάλια με βάση το συλλογικό συμφέρον της χώρας και την ενίσχυση

των νέων θεσμών αποκέντρωσης και αυτοδιοίκησης.

Η Άννα Καραμάνου είναι ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, γενική

γραμματέας του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών

Τελευταία Νέα