Mια από τις επιτυχίες του Netflix είναι η σειρά «Disjointed», που διακωμωδεί την κουλτούρα της κάνναβης και τη νοσταλγία του ανορθολογισμού της δεκαετίας του 1960. Η Ρουθ «Ασπρο Φτερό» Φέλντμαν (την υποδύεται η Κάθι Μπέιτς), πρώην παιδί των λουλουδιών, είναι ιδιοκτήτρια μιας κλινικής για χρήστες μαριχουάνας στο Λος Αντζελες, που ουσιαστικά λειτουργεί ως άσυλο για χασισοπότες. Πολλά κλισέ για μια αξιοπρεπή κωμωδία.

Στην Ελλάδα τα κλισέ δεν κάνουν κωμωδίες αλλά κυβερνητική πολιτική. Δείτε, π.χ., την πρόταση του υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξανθού, σύμφωνα με την οποία προκρίνεται η μεταφορά της κάνναβης «από τον Πίνακα Α’ κατάταξης των Ναρκωτικών ουσιών στον Πίνακα Β’». Ο υπουργός λέει ότι επιδιώκει την ασφαλή και σταθερή πρόσβαση των ασθενών σε αναγκαία φάρμακα, κυρίως κατευναστικά, χωρίς «τον κίνδυνο της δίωξης για κατοχή και διακίνηση παράνομων ναρκωτικών ουσιών!». Για τους καρκινοπαθείς, ρε άκαρδοι φιλελέδες, κατά το κυβερνητικό μελό.

Αλλά υπάρχει λόγος να νομοθετηθεί η πρόσβαση σε οποιοδήποτε φάρμακο; Δεν αρκεί μια υπουργική απόφαση, αν μάλιστα πρόκειται για φάρμακα εγκεκριμένα από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων; Για ποιον λόγο η κυβέρνηση ετοιμάζεται, ακόμα μια φορά, να το παίξει ελεήμων και φιλάνθρωπη, προοδευτική και μοντέρνα;

Για τον ήδη δοκιμασμένο λόγο που την έκανε να επενδύσει τόσο πολλά στην ταυτότητα φύλου. Επειδή επιδιώκει να αναστηλώσει τον προοδευτισμό της με τις ψήφους όσων βδελύσσεται. Επειδή εποφθαλμιά αυτές τις ψήφους. Κι επειδή η συζήτηση για δήθεν κοινωνικά θέματα φτιάχνει υπέροχο προπέτασμα καπνού πίσω από το οποίο κρύβονται τα πραγματικά μεγάλα προβλήματα.

Ας δούμε μόνο μερικά από τον χώρο της υγείας, όπως τα καταθέτουν λειτουργοί της. Εχοντας πέσει έξω με την περίθαλψη των ανασφάλιστων, με τεράστια χρέη στον ΕΟΠΥΥ, σημαντικές εξετάσεις δεν γίνονται πια σε όλα τα νοσοκομεία. Καρκινοπαθείς δεν μπορούν να κάνουν χημειοθεραπεία επειδή υπάρχει έλλειψη φαρμάκων. Αλλοι, που χρειάζονται ακτινοθεραπεία, περιμένουν 4-6 μήνες με αποτέλεσμα την επιδείνωση της ήδη επιβαρημένης υγείας τους. Στο μεταξύ, η τρόικα πιέζει να πληρωθούν ληξιπρόθεσμα χρέη που οφείλονται στους ιδιώτες παρόχους διότι αλλιώς δεν υπάρχει δόση.

Αυτή είναι μικρή μόνο σύνοψη της διαλυμένης Υγείας. Είναι μια μικρογραφία της διαλυμένης χώρας. Η κυβέρνηση πουλάει ανθρωπισμό στα ερείπια της διάλυσης. Ως γνωστόν, τα ερείπια είναι ιδανικό σκηνικό μελό ιστοριών –το υλικό των οποίων είναι για γέλια. Αλλά, εδώ που τα λέμε, και για κλάματα.