Γονική επιμέλεια γένους αρσενικού

«Δεν είμαι κατά των γυναικών. Ούτε τις θεωρώ ανίκανες να μεγαλώσουν τα

παιδιά τους. Οι καιροί έχουν αλλάξει όμως. H μητέρα δεν έχει τον ρόλο που είχε

παλαιότερα. Γιατί λοιπόν ένας πατέρας δεν μπορεί εξίσου καλά ή και καλύτερα

πολλές φορές να μεγαλώσει τα παιδιά του;».

Ο κ. Βασίλης Λάμπρος είναι ένας από τους μόλις πέντε άνδρες από το σύνολο των

περίπου 20.000 διαζευγμένων που διεκδίκησαν δικαστικά την επιμέλεια των

παιδιών τους και την κέρδισαν. Έτσι, μεγαλώνει εκείνος τα τέσσερα παιδιά του –

τρία από τον πρώτο γάμο του και ένα από τον δεύτερο. Μάλιστα ο ένας από τους

πέντε πατεράδες που έχουν πάρει τη γονική επιμέλεια λαμβάνει από την πρώην

σύζυγό του διατροφή για τα έξοδα του παιδιού τους.

Το στοιχείο αυτό προκύπτει από τα δεδομένα που έχει συγκεντρώσει ο Σύλλογος

για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια και όπως επισημαίνεται υπάρχει και

άγνωστος αριθμός πατεράδων που μεγαλώνουν εκείνοι τα παιδιά τους αφού όμως

έχει προηγηθεί η συναίνεση των πρώην συζύγων τους. Ως προς το θέμα της

διατροφής πάντως αποτελεί κοινό τόπο το γεγονός ότι σε αντίθεση με τις

γυναίκες που συνήθως επιδιώκουν να τους επιδικαστεί ένα όσο το δυνατόν

υψηλότερο ποσό, οι άνδρες συνήθως δεν τη διεκδικούν.

Το συμφέρον

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, με απόφαση του Αρείου Πάγου, δίνεται οδηγία ώστε

η γονική επιμέλεια να κρίνεται και να δίνεται με βάση το συμφέρον του παιδιού.

Πάντως, όπως επισημαίνει πατέρας που μεγαλώνει μόνος του τη 12χρονη κόρη του,

«οι δικαστές έχουν ευθύνη για το γεγονός ότι ακολουθούν την πεπατημένη

αναθέτοντας την επιμέλεια στις μητέρες». H κόρη του το έσκασε από το σπίτι

όπου ζούσε με τη μητέρα της και διεκδίκησε με τον τρόπο αυτό να ζήσει μαζί

του. «H Πολιτεία πάντως δεν βοηθά τους δικαστές να έχουν πραγματική εικόνα για

το συμφέρον του παιδιού», προσθέτει.

Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στην Ελλάδα ο

δικαστής, χωρίς την αρωγή ειδικών – παιδοψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών –

καλείται να πάρει την πιο κρίσιμη για τη ζωή ενός παιδιού απόφαση. Με δεδομένο

ότι η μητέρα είναι κατά τεκμήριο το καταλληλότερο πρόσωπο για να μεγαλώσει το

παιδί της, οι περισσότερες δικαστικές αποφάσεις τής εκχωρούν χωρίς ιδιαίτερο

προβληματισμό το δικαίωμα.

Παιδοψυχολόγοι

H εμπειρία του κ. Λάμπρου από την περιπέτεια της διεκδίκησης της επιμέλειας

των τριών πρώτων παιδιών του, είναι ωστόσο εντελώς διαφορετική από εκείνη που

έχουν αποκομίσει όλοι οι άλλοι. Κι αυτό γιατί η όλη διαδικασία έλαβε χώρα στο

Βέλγιο, καθώς η μητέρα των παιδιών είναι Βελγίδα και η οικογένεια ζούσε εκεί.

«Όλα διήρκεσαν δυόμισι μήνες. Στο διάστημα αυτό παιδοψυχολόγοι εξέτασαν όλα τα

μέλη της οικογένειας, κοινωνικοί λειτουργοί ερεύνησαν άλλες, εξίσου κρίσιμες

παραμέτρους, διαπίστωσαν τις συνθήκες διαβίωσης του καθενός από τους γονείς

και, ύστερα από εκτεταμένες έρευνες, με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών και

μόνο, ελήφθη η δικαστική απόφαση,» λέει ο κ. Λάμπρου στα «NEA».

Από το σημείο αυτό και μετά ο ίδιος φρόντιζε να έχουν τα παιδιά επικοινωνία με

τη μητέρα τους, καθώς, όπως τονίζει, η επαφή των παιδιών και με τους δύο

γονείς είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ισορροπία τους. Όσο για το τέταρτο

παιδί, και στην περίπτωση αυτή ο κ. Λάμπρου δεν ταλαιπωρήθηκε, αφού πήρε την

επιμέλεια με τη σύμφωνη γνώμη της μητέρας.

Συναίνεση

Είναι γεγονός πάντως ότι η επιμέλεια των παιδιών ανατίθεται χωρίς δυσκολία

στον πατέρα μόνο αν αυτό αποτελέσει τελικά επιθυμία της μητέρας.

Στην περίπτωση του κ. Στέλιου Χαλκιαδάκη τα πράγματα έγιναν κάπως έτσι. Από

την ηλικία των δύο ετών η μητέρα έδωσε το παιδί στον πατέρα του για να

μπορέσει να εργαστεί. Σήμερα ο μικρός είναι πεντέμισι ετών, παρά τα σοβαρά

προβλήματα της υγείας και μεγαλώνει με τον πατέρα του. H μητέρα πηγαίνει και

το βλέπει κάθε Κυριακή, καθώς η εργασία της δεν της επιτρέπει να έχει

μεγαλύτερη επικοινωνία μαζί του και καταβάλλει διατροφή 120 ευρώ.

Νόμοι για το συμφέρον των παιδιών που δεν εφαρμόζονται

TO ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ μας πλαίσιο δεν στερείται διατάξεων ικανών να συμβάλουν

στη σοβαρή αντιμετώπιση του ζητήματος της ανάθεσης της επιμέλειας παιδιών στον

έναν από τους δύο γονείς, με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Με τη

διαφορά ότι δεν εφαρμόζονται!

«Τόσο το άρθρο 361 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που προβλέπει την ύπαρξη

κοινωνικών υπηρεσιών για τη διερεύνηση του συμφέροντος του παιδιού, όσο ο

νόμος όπου προβλέπεται ο οικογενειακός δικαστής, ουδέποτε εφαρμόστηκαν», λέει

στα «NEA» ο κ. Νίκος Σπιτάλας, από τον Σύλλογο για την Ανδρική και Πατρική

Αξιοπρέπεια, αναφέροντας ως αποτέλεσμα το εξής παράδειγμα: δικαστική απόφαση

αρνείται την επιμέλεια στον πανεπιστημιακό πατέρα, με το σκεπτικό ότι η μητέρα

που δεν έχει τελειώσει ούτε το Δημοτικό «κρίνεται ικανότερη στο θέμα της

εκπαίδευσης των παιδιών».

Αίτηση για αναίρεση

Ο K. ΒΑΓΓΕΛΗΣ Κομνηνός έχει δύο κόρες, εκ των οποίων η μεγαλύτερη

(ηλικίας 14 1/2 ετών) ζει μαζί του. H δικαστική επιμέλεια τού ανατέθηκε πριν

από δυόμισι χρόνια, αφού το δικαστήριο έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν την επιθυμία του

παιδιού. Το ίδιο συνέβη και με τη δεύτερη κόρη του ηλικίας 9 ετών, με τη

διαφορά ότι η απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης δεν εκτελέστηκε ποτέ. Με την

απόφαση έχει επιδικαστεί μάλιστα στον πατέρα ως διατροφή το ποσό των 80 ευρώ

για κάθε παιδί. H μητέρα, ωστόσο, στην προσπάθειά της να πάρει τουλάχιστον την

επιμέλεια της μικρής κόρης, προσέφυγε στον Άρειο Πάγο, όπου εκκρεμεί η

εκδίκαση της αναίρεσης. Στο μεταξύ, με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει

ανασταλεί η εκτέλεση της εφετειακής απόφασης έως ότου κριθεί η αναίρεση. Έως

τότε το παιδί παραμένει με τη μητέρα του.