Εδώ και λίγες ημέρες άνοιξε για τα καλά η συζήτηση για τις δυνατότητες που έχουν ώστε να βοηθήσουν άμεσα τον Παναθηναϊκό οι Τεττέη και Παντελίδης. Ο πρώτος πηγαίνει άμεσα στο Κορωπί. Ο δεύτερος ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί αν περιμένει το καλοκαίρι για να (ξανα)φορέσει τα πράσινα.
Ωστόσο, το σωστό ερώτημα δεν έχει να κάνει με τις ικανότητες που έχουν οι δύο ποδοσφαιριστές που ανέβασαν τις μετοχές τους με τη φανέλα της Κηφισιάς. Το θέμα σχετίζεται με την αδυναμία των νυν παικτών του Τριφυλλιού να δώσουν ώθηση στην ομάδα, να δείξουν πως μπορούν να σηκώσουν τη βαριά φανέλα και να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών. Ισως δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως βγαίνει στην επιφάνεια το ενδιαφέρον της Γκρέμιο για τον Τετέ. Εδώ ισχύει το «όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά».
Γιατί ο ακριβοπληρωμένος Τετέ μόνο σποραδικά έδειξε την αξία του και μάλλον δεν προσαρμόστηκε στη Λεωφόρο στο 100%. Περίμεναν όλοι πολύ περισσότερα από τον συγκεκριμένο εξτρέμ με τα όντως καλά χτυπήματα. Μήπως όμως δίνουν κάτι το εντυπωσιακό οι υπόλοιποι; Ξακάθαρα και εδώ αρνητική είναι η απάντηση. Ο Σφιντέρσκι δεν πείθει, ο Ζαρουρί δύσκολα μπορεί να μπει στα παπούτσια τόσων και τόσων ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν με τον ΠΑΟ στο πρόσφατο ή το απώτατο παρελθόν.
Και οι Τεττέη, Παντελίδης; Ανεξάρτητα με το τι μπορούν να κάνουν σε μικρό χρονικό διάστημα, όλοι ας έχουμε κατά νου πως θα ενταχθούν σε μια ομάδα με θέματα σε αρκετούς τομείς, η οποία δεν βγάζει αυτό που λέμε «ποδοσφαιρική υγεία». Δηλαδή, καλούνται να πάρουν τα ηνία και όχι να γίνουν μέλη ενός καλοκουρδισμένου συνόλου. Εξ ορισμού πολύ δύσκολο αυτό.
Εχουν, όμως, όπως αποδείχθηκε τις βάσεις από τη θητεία τους στην Κηφισιά και επιπρόσθετα βρίσκονται σε καλή φόρμα. Με μπόλικη αυτοπεποίθηση. Και θα συναντήσουν ξανά τον Κοτσόλη, έναν άνθρωπο που θα τους βοηθήσει στην ομαλή προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Γιατί, μην το ξεχνάμε, ο Παναθηναϊκός του Μπενίτεθ έχει ανάγκη να βρει τον δρόμο του και να ξεπεράσει τις μεγάλες δυσκολίες των τελευταίων μηνών. Και με τους δύο έλληνες επιθετικούς που εντάσσει στη δύναμή του, ποιος ξέρει, δεν αποκλείεται να προκύψει ξανά ζεστασιά και ενδιαφέρον από το κοινό. Κάποιες φορές, αυτή η σχέση μοιάζει σημαντική και εξελίσσεται σε καθοριστική.
