Ισως δεν υπάρχει περισσότερο… ροκ παίκτης στο μπάσκετ από τον Τάιλερ Ντόρσεϊ. Στα καλά του, μπορεί να κονιορτοποιήσει κάθε αντίπαλη άμυνα. Οταν κάνει τα δικά του, τότε ο προπονητής του εκνευρίζεται πολύ και «βγαίνει από τα ρούχα του».
Είναι, απλά, οι δύο όψεις του διεθνούς γκαρντ. Οι δύο πλευρές του φεγγαριού. Ο Ντόρσεϊ κατά την πρώτη του θητεία στο Λιμάνι έκανε καλά παιχνίδια, όταν έβρισκε ρυθμό ήταν «καυτός», πανηγύρισε το νταμπλ αλλά δεν κατάφερε να φτάσει έως τον τελικό της Ευρωλίγκας. Εφυγε επειδή επιθυμούσε να δοκιμάσει στο ΝΒΑ, όχι γιατί δεν τον ήθελαν στο Λιμάνι. Ο πήχης είχε μπει ψηλά για τον παίκτη και δεν τον πέρασε. Ο δε Κάνααν που τον αντικατέστησε, έδωσε ίσως και παραπάνω από αυτά που ανέμενε ο Ολυμπιακός. Οσο για τον Ντόρσεϊ, η ιστορία είχε για τον ίδιο κι άλλες σελίδες γεμάτες Ελλάδα. Αλλά ήταν πικρές στην αρχή.
Οταν επέστρεψε στον Ολυμπιακό, τίποτα δεν ήταν όπως πρώτα. Εμπαινε και έβγαινε, πώς να αποδώσει ένας σουτέρ ή κάποιος που ζητεί την μπάλα αρκετά στα χέρια του; Ο Μπαρτζώκας δεν τον έβαλε στην καρδιά του, ο παίκτης αγωνιζόταν όλο και λιγότερο, έως ότου ήρθαν τα play offs και εκεί άφησε το στίγμα του. Οπως συνέβη και με την εθνική ομάδα το περασμένο καλοκαίρι. Με συμβόλαιο να τρέχει, ήταν δύσκολο να αποχωρήσει και αποφασίστηκε να του δοθεί δεύτερη ευκαιρία προκειμένου να θυμίσει τον παλιό καλό εκρηκτικό «κοντό». Και ω του θαύματος, όλοι φέτος απολαμβάνουν έναν σεληνιασμένο Ντόρσεϊ.
Την Παρασκευή με τη Βιλερμπάν και χθες με τον Κολοσσό ήταν καταπληκτικός. Σημείωσε συνολικά 63 πόντους (22 και 41!), είχε το μεσημέρι της Κυριακής στο ελληνικό πρωτάθλημα 9/14 τρίποντα, πάει να πει έκρινε τον αγώνα και ανάγκασε το κοινό να τον χειροκροτεί ασταμάτητα. Εμοιαζε με τον Αγιο Βασίλη, αλλά αντί για δώρα μοίραζε καλάθια και χάριζε στιγμές αθλητικής ευφορίας σε όσους βρέθηκαν στο ΣΕΦ ή παρακολούθησαν την αναμέτρηση από την τηλεόραση.
Συμπέρασμα: ελάχιστες φορές στο παρελθόν ένας παίκτης κάνει με την επάνοδό του στο ανώτατο αγωνιστικό επίπεδο τόσο μεγάλο κρότο. Ο Ντόρσεϊ το κατάφερε κι αυτό. Το σημαντικότερο; Βγάζει μια συνέπεια δυσεύρετη στο παιχνίδι του και παραμένει σε φόρμα πολλούς μήνες. Αρα, δικαιούται θέση στο βασικό σχήμα και πολλά λεπτά συμμετοχής, ανεξάρτητα με ποιο βαρύ όνομα ενδέχεται να μείνει εκτός. Ή μήπως όχι;
