Σε μία επιστολή προς τη μητέρα του το 1938 ο φοιτητής με το όνομα Τόμας Ουίλιαμς αναφέρει ότι έστειλε ένα θεατρικό έργο του σε ραδιοφωνικούς σταθμούς στο Σεν Λούις και στη Νέα Ορλεάνη, χωρίς να ελπίζει σε πολλά: «Δεν αναφέρουν κάτι για αμοιβή. Ομως μπορεί σίγουρα να οδηγήσει κάπου». Λίγα χρόνια αργότερα, στα μέσα της δεκαετίας του 1940, αυτό το «κάπου» τον έβγαλε στον θρίαμβο του Μπρόντγουεϊ, χάρη στις επιτυχίες των δύο έργων του «Γυάλινος κόσμος» και «Λεωφορείο ο Πόθος», με τα οποία έγινε γνωστός ως Τενεσί Ουίλιαμς. Σήμερα, εκείνο το ραδιοφωνικό θεατρικό έργο του, που δεν γνωρίζουμε αν βγήκε στον αέρα των ερτζιανών, δημοσιεύεται για πρώτη φορά.
Οπως αναφέρουν οι «Times», το μονόπρακτο «The Strangers» (Οι Ξένοι) εντοπίστηκε στα αρχεία του συγγραφέα στο Harry Ransom Center στο Τέξας από τον Αντριου Γκούλι, εκδότη του περιοδικού «The Strand». Η σκοτεινή ιστορία του, με φόντο ένα απομονωμένο εξοχικό στη Νέα Αγγλία και μυστηριώδεις «ξένους» που κινούνται ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιακό, προαναγγέλλει βασικά μοτίβα του ώριμου έργου του Ουίλιαμς: ψυχολογική αστάθεια, υπαινιγμούς υπερφυσικού και υπαρξιακή αγωνία. Οπως σημειώνει ο Τζον Μπακ, καθηγητής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Λωρραίνης, ειδικός στα πρώιμα έργα του Ουίλιαμς, το έργο δεν είναι απλώς άσκηση μαθητείας, αλλά προάγγελος των θεμάτων που θα κορυφωθούν λίγα χρόνια αργότερα στον «Γυάλινο κόσμο» και στο «Λεωφορείο ο Πόθος». Εργα που θα τον καταστήσουν κεντρική μορφή του αμερικανικού θεάτρου.
«Οι πιο πολλοί άνθρωποι δεν θα θυμούνται πια πως εκατό δολάρια στο τέλος της δεκαετίας του 1930 ήταν πολλά λεφτά. Αλλά εκείνη την εποχή δεν ήταν μόνο πολλά λεφτά αλλά και μια τεράστια ενθάρρυνση και αναπτέρωση του ηθικού. Η ενθάρρυνση στη “σκυθρωπή μου τέχνη, στο μελαγχολικό μου επάγγελμα” ήταν πολύ περισσότερο σημαντική για μένα από οτιδήποτε μετατρέψιμο σε μετρητά», γράφει ο Ουίλιαμς στις «Αναμνήσεις» του (εκδ. Ινδικτος), σημειώνοντας ότι το 1939 βρέθηκε να έχει προσληφθεί «ως ξεπουπουλιαστής σε ένα ράντσο με πιτσούνια μέσα σε μία από εκείνες τις μικρές κοινότητες στα περίχωρα του Λος Αντζελες», κάνοντας τη δουλειά του με μια παρέα από νεαρούς άντρες και αγόρια που συγκεντρώνονταν στη «φονική καλύβα».
Η υπόθεση
Το έργο «The Strangers» παρουσιάζει ένα ζευγάρι, τον κύριο και την κυρία Μπράιτον, που περνάνε το καλοκαίρι σε ένα σπίτι στην ακτή της Νέας Αγγλίας μαζί με τη φίλη τους Αννα. Οι Ξένοι είναι επισκέπτες – φαντάσματα που επιχειρούν να εισβάλουν στο σπίτι μια σκοτεινή και θυελλώδη νύχτα, όταν ο κύριος Μπράιτον διαβάζει σε όλους τα σονέτα του Σαίξπηρ. Δεν είναι απολύτως σαφές αν είναι πραγματικοί ή επινόηση της φαντασίας του κυρίου Μπράιτον. Αν και, μετά τον δραματικό θάνατό του, η υπόνοια για αυτούς θα επηρεάσει επίσης τις σκέψεις τόσο της Αννας όσο και της κυρίας Μπράιτον.
«Μου θύμισε ταινίες όπως “The Others” (Οι Αλλοι), το θρίλερ του 2001 με πρωταγωνίστρια τη Νικόλ Κίντμαν», λέει ο Γκούλι θεωρώντας ότι το πρωτόλειο έργο περιείχε στοιχεία στα οποία ο Ουίλιαμς θα επέστρεφε συχνά στα μεταγενέστερα, σπουδαιότερα έργα του, όπως η ψυχολογική ανησυχία και το ερώτημα αν οι Ξένοι είναι φαντάσματα ή προβολές ενός διαταραγμένου μυαλού.
