Φυσικά και είναι σηµαντική η Διεθνής Ηµέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Οµως δεν φτάνει. Δεν αρκεί – ούτε καν ως υπενθύµιση. Το πρόβληµα είναι µεγάλο, βαθύ και ριζωµένο στον τρόπο που ανατρεφόµαστε ως κοινωνία, στον τρόπο που ενηλικιωνόµαστε – ή που δεν ενηλικιωνόµαστε ποτέ πραγµατικά – και τελικά στη συµπεριφορά που µαθαίνουµε να θεωρούµε «φυσιολογική».
Είναι καλό ότι υπάρχει αυτή η ηµέρα. Εστω και για λίγο, στρέφει το βλέµµα µας εκεί όπου µερικοί θέλουν να κοιτάζουν µόνο όταν οι αριθµοί και τα γεγονότα γίνονται αφόρητα. Αλλά δεν αρκεί. Δεν µπορεί µια µέρα τον χρόνο να θεραπεύσει όσα τραύµατα γεννιούνται µέσα σε χρόνια σιωπής, φόβου, ανοχής, λανθασµένων προτύπων. Απαιτείται κάτι βαθύτερο, άµεσο και ουσιαστικό: η καλλιέργεια µιας νέας κουλτούρας από την παιδική ηλικία· µια ανατροφή που διδάσκει σεβασµό, ενσυναίσθηση και όρια.
Για να φτάσει ένας άνθρωπος να διαπράξει βία στην ενήλικη ζωή, σηµαίνει πως κάτι έχει πάει λάθος πολύ νωρίτερα – σε εκείνα τα πρώτα χρόνια όπου διαµορφώνεται ο χαρακτήρας, η αντίληψη, η σχέση µε τον εαυτό και τον άλλον. Η εξάλειψη της βίας δεν θα έρθει µόνο µε µια ηµέρα. Θα έρθει µε αλλαγή νοοτροπίας, εκπαίδευση, διαρκή προσπάθεια και πραγµατική ευθύνη από όλους µας. Μέρα τη µέρα, όχι µια µέρα τον χρόνο.
Η Χριστίνα Μαξούρη είναι ηθοποιός, τραγουδίστρια
