Εχει ενδιαφέρον το πώς αλλάζουν τα πράγματα στη χώρα αυτή χωρίς κανένας υπεύθυνος πολιτικός, ποτέ, να έχει το θάρρος να μας πει γιατί άλλαξε γνώμη, με ποια δεδομένα κινείται, πώς άλλαξαν τα εθνικά τα πλάνα μας ρε αδελφέ.
Το προφανές παράδειγμα είναι τα ενεργειακά. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν εκ των φανατικότερων οπαδών της εγκατάλειψης των ορυκτών καυσίμων, έχοντας ανακοινώσει εξαρχής ότι θα κλείσει όλους τους λιγνιτικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το τέλος του 2028, ενώ για χρόνια ο ίδιος και οι υπουργοί του υμνούσαν τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και διαβεβαίωναν ότι η Ελλάδα «δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο». Η πολιτική αυτή είχε προβλήματα εφαρμογής και δεν μεταφράστηκε σε φιλολαϊκά μέτρα (τι έκπληξη!) που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κάνουν τις ΑΠΕ ελκυστικές.
Ηταν, ωστόσο, δογματικά μιλώντας, η στροφή που αποδέχονταν οι επιδραστικές κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου, οι μεγάλοι οργανισμοί και όλη η επιστημονική κοινότητα που τρέμει (δικαίως) την κλιματική αλλαγή. Τι μεσολάβησε και άλλαξε ο Μητσοτάκης το ενεργειακό δόγμα της χώρας; Μεσολάβησε η επανεκλογή του Τραμπ, που γουστάρει εξορύξεις και την κλιματική αλλαγή την έχει γραμμένη στα παλιά του τα παπούτσια. Οπότε, ξαφνικά, αγάπησε κι ο Μητσοτάκης τα γεωτρύπανα και το φυσικό αέριο. Κι αν αύριο-μεθαύριο ο πόλεμος στην Ουκρανία τελειώσει και ανοίξουν πάλι οι αγορές για το φτηνότερο ρωσικό φυσικό αέριο, εμάς θα μας μείνει η μεγάλη επένδυση, τα πανηγύρια κι οι φωτογραφίες.
Προσοχή: Αυτό δεν σημαίνει ότι τα παραπάνω δεν έπρεπε να συμβούν. Η συμμαχία με τις ΗΠΑ, με όρους γεωπολιτικού κυνισμού, είναι απολύτως λογική, όπως λογικό είναι και το αμερικανικό ενδιαφέρον για τις εγχώριες υποδομές. Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά γίνονται με τον γνωστό μητσοτακικό τρόπο και χωρίς καμία συζήτηση, παροχή στοιχείων και λογοδοσία π.χ. στη Βουλή, έτσι, μπας και σωθούν τα θεσμικά προσχήματα. Μητσοτάκης διατάζει, Μητσοτάκης δεσμεύει τη χώρα για τις επόμενες δεκαετίες και Μητσοτάκης δεν δίνει εξηγήσεις πουθενά. Ενώ άμα τολμήσει κανείς να αμφισβητήσει τη σοφία του κινδυνεύει να τον περιλάβουν τίποτα «ομαδαληθίτες» ή οι κολλητοί του Πρωθυπουργού που χρησιμοποιούν εμφυλιοπολεμικές εκφράσεις του στυλ «εθνική εξαίρεση». Με το παρντόν κιόλας.
