Το περιστατικό συνέβη την περασμένη Τετάρτη στο λιμάνι των Χανίων, κατά την αποβίβαση των οχημάτων. Ενας κλασικός νταής, ετών 36, με το απαραίτητο μαύρο SUV (και, φαντάζομαι, ντυμένος στα μαύρα, όπως κάθε νταής που σέβεται τον εαυτό του), έσπασε στο ξύλο έναν άλλο οδηγό, ετών 72, επειδή τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για την αργοπορία του νταή με το μαύρο SUV, εξαιτίας της οποίας καθυστερούσε η αποβίβαση των άλλων. Μιλάμε για κανονικό ξύλο, από το οποίο το θύμα του ξυλοδαρμού γλίτωσε μεν αλλά με δύο δόντια λιγότερα. Το επεισόδιο μετά βίας θα άξιζε ένα μονόστηλο στον τοπικό Τύπο, αν το πλήρωμα του πλοίου και οι λιμενικοί είχαν κάνει το καθήκον τους. Και οι δύο τους όμως το αντιμετώπισαν με αδιαφορία: το μεν πλήρωμα δεν ειδοποίησε τις Αρχές, ούτε κανείς από τα μέλη του κινήθηκε για να σώσουν τον άνθρωπο, το δε Λιμενικό δεν συνέταξε δικογραφία για το περιστατικό ως όφειλε. Ο θόρυβος για το περιστατικό και ιδίως για την αδιαφορία των λιμενικών ξεπέρασε τα όρια της Κρήτης, έγινε θέμα στα ΜΜΕ, με αποτέλεσμα ο υπουργός Ναυτιλίας να ζητήσει ΕΔΕ για τον λιμενάρχη Χανίων, ο οποίος και ετέθη σε αργία μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα.
Ως εδώ το περιστατικό δεν ξεφεύγει από τα όρια του συνήθους. Από τη μία πλευρά, έχουμε το κράτος, εν προκειμένω το Λιμενικό, που δεν έκανε τη δουλειά του, από την άλλη, έχουμε την πολιτική ηγεσία, δηλαδή τον υπουργό Β. Κικίλια, ο οποίος παρεμβαίνει, μέσα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, για την αποκατάσταση της ευνομίας και του δικαίου. Επραξε άριστα ο υπουργός και οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Γιατί, πολύ απλά, δεν γίνεται να συμβαίνουν παρόμοια περιστατικά βίας και οι Αρχές να γυρίζουν επιδεικτικά την πλάτη. Αν ο κ. Κικίλιας δεν είχε αντιδράσει αμέσως, ο θόρυβος θα είχε γιγαντωθεί, θα είχε εξαπλωθεί και στο τέλος θα κατάπινε ολόκληρη την κυβέρνηση. Βέβαια, δεν θα γινόταν Τέμπη, ούτε ΟΠΕΚΕΠΕ. Θα ήταν όμως ένα ακόμη συμβάν από αυτά που εμπεδώνουν την πεποίθηση στον κόσμο ότι το κράτος ολιγωρεί και η κυβέρνηση χ***κε. Θα έπρεπε δηλαδή να χάσει τη ζωή του το θύμα του ξυλοδαρμού για να ξυπνήσει το Λιμενικό; Ολοι αυτό θα έλεγαν και, τότε, η παρέμβαση την οποία η κυβέρνηση θα υποχρεωνόταν να κάνει υπό την πίεση της κοινής γνώμης δεν θα έπειθε κανέναν. Ολοι θα έλεγαν ότι η κυβέρνηση έκανε το σωστό, όχι επειδή το πίστευε, αλλά επειδή υποχρεώθηκε – και θα είχαν δίκιο.
Για τους λόγους αυτούς προκαλεί δυσάρεστη κατάπληξη η έκκληση της Ντόρας Μπακογιάννη υπέρ του λιμενάρχη που προφανώς ολιγώρησε. Εμείς καταλαβαίνουμε ότι είναι πολιτικός φίλος της και το γεγονός ότι επί 27 χρόνια δεν έχει υπηρετήσει αλλού εκτός από τα Χανιά εξηγεί τα πάντα. Εκείνη πώς δεν καταλαβαίνει ότι εκτίθεται όταν υπεράνω του νόμου θέτει το δίκιο του πελάτη της και μάλιστα με πρόσχημα τον ανθρωπισμό; Είναι όμως πολλά εκείνα που δεν καταλαβαίνει η κ. Μπακογιάννη. Το γνωρίζουμε πια αυτό από το 2008…
ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ
Δολοφονήθηκε πάλι ένας μαφιόζος από συναδέλφους του, αυτή τη φορά στην Αράχοβα. Δεν είναι κάτι που πρέπει να μας ξενίζει, ο θάνατος από καλάσνικοφ είναι μέσα στους κινδύνους του επαγγέλματος, για όσους επιλέγουν να σταδιοδρομήσουν στον συγκεκριμένο χώρο. Αν οι μαφιόζοι σκοτώνονται μεταξύ τους, χωρίς να προκαλούν ζημίες στις περιουσίες τρίτων και, βεβαίως, χωρίς παράπλευρες απώλειες, προσωπικά δεν βλέπω γιατί να μας ενοχλεί. Εφόσον τηρούν τους κανόνες που αναφέρονται παραπάνω, εμείς γιατί να ενοχλούμαστε; Τη δουλειά τους κάνουν! Θα έλεγα μάλιστα, αν και η ιδέα χρειάζεται επεξεργασία, ότι καλό θα ήταν να ορίσει το κράτος έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, κατά το πρότυπο του στίβου μάχης των ειδικών δυνάμεων, έναν χώρο περιφραγμένο, φυλασσόμενο, ώστε να μην μπαίνει μέσα ο καθένας, και εκεί να λύνουν τις διαφορές τους…
ΠΑΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
ΛΈΝΕ ΌΤΙ η παιδικότητα δεν έχει θέση στην πολιτική, μολονότι πλέον ψηφίζουν και τα δεκαεπτάχρονα. Κάνουν λάθος όμως, η παιδικότητα πάντα επιβιώνει, έστω και με τη μορφή του παιδαριώδους. Τη βρίσκουμε, λ.χ., σε μία φράση του Νίκου Ανδρουλάκη από την πρόσφατη περιοδεία του στα Μεγάλα Καλύβια Τρικάλων: «Θα ενώσουμε τον ελληνικό λαό σε ένα σχέδιο ανατροπής για μια καλύτερη ζωή». Μπράβο, κύριε πρόεδρε! Ομως να μας ειδοποιήσετε εγκαίρως όταν είστε έτοιμοι, για να μην τρομάξουμε. Εντάξει;
