To ελληνικό κράτος δεν φείδεται εξόδων, προκειμένου να στηρίξει τους πολίτες του, να τους εξασφαλίσει άνεση κι ασφάλεια! Επέστρεψαν προχθές το απόγευμα στη μητέρα πατρίδα οι 27 συμπατριώτες μας ακτιβιστές που μας εκπροσώπησαν επάξια στο καταδικασμένο εξαρχής να αποτύχει (αλλά δεν έχει καμία σημασία αυτό – αν είχε, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά) πολυεθνικό εγχείρημα της Flotilla. Οπου διάφορα ιστιοπλοϊκά ναυλωμένα από συντρόφους ακτιβιστές αποφάσισαν να πλεύσουν προς τη Γάζα, μεταφέροντας, υποτίθεται, ανθρωπιστική βοήθεια. Φυσικά το μόνο που ήθελαν να επιτύχουν ήταν να γίνει ντόρος και τίποτε περισσότερο, αλλά και αυτή είναι μια άλλης τάξεως συζήτηση που δεν θα την κάνουμε τώρα.
Τέλος πάντων, οι Ισραηλινοί, που είναι πολύ αγριεμένοι, τους «μάζεψαν» όλους στη διάρκεια μιας σεμνής επιχείρησης/τελετής και η ελληνική κυβέρνηση κινήθηκε να επαναπατρίσει τους δικούς μας, διότι, σου λέει, να μείνουν φυλακή επειδή επιχείρησαν να εισέλθουν παράνομα σε μια χώρα; Δεν γίνεται. Ελιωσε στα τηλέφωνα ο Γεραπετρίτης, πήγαν κι ήρθαν αντιπροσωπείες, πρέσβεις και τα ρέστα, και – ω του θαύματος – τα κατάφεραν και τους έφεραν πίσω. 27 άτομα.
– Ποιος πλήρωσε; με ρώτησε στον δρόμο χθες ένας κύριος.
– Δεν έχω ιδέα, απάντησα. Θα ρωτήσω και θα το γράψω αύριο. Θα με διαβάσετε…
Ακτιβισμός αξίας 30.000 ευρώ
Ρώτησα, λοιπόν, τον καθ’ ύλην αρμόδιο, υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη, τον οποίο βρήκα σε όχι τόσο μεγάλα κέφια εξαιτίας των συνεχών κρίσεων που του σκάνε, σαν φωτοβολίδες, μπροστά του. Η απάντηση δεν με ξένισε, την περίμενα.
– Τα έξοδα επαναπατρισμού των ελλήνων πολιτών βάρυναν το ελληνικό Δημόσιο.
– Και πόσα ήταν, αν επιτρέπεται;
– Περί τα 30.000 ευρώ.
Τουτέστιν, τον ακτιβισμό της κυρίας Πέτης Πέρκα, βουλευτού της Νέας Αριστεράς, και των 26 υπόλοιπων συνελλήνων τον πληρώσαμε όλοι εμείς, διότι τέτοιοι είμαστε. Αρχοντες και κιμπάρηδες. Και δεν τα υπολογίζουμε…
Διπλωματική επιτυχία
Ο Γεραπετρίτης βέβαια είχε μια άλλη εκδοχή. Οτι δεν μετακινήσαμε μόνο τους Ελληνες, αλλά και καμιά 80αριά άλλους ευρωπαίους πολίτες, μεταξύ των οποίων 28 Γάλλους, 15 Ιταλούς, 9 Σουηδούς κ.λπ. που συμμετείχαν επίσης στη Flotilla. Κατά τον υπουργό Εξωτερικών, «η Ελλάδα είχε μια σοβαρή διπλωματική επιτυχία, με ένα μικρό κόστος όπως το συγκεκριμένο». Μου εξήγησε ακόμη ότι οι ακτιβιστές, οι δικοί μας και οι άλλοι, επέστρεψαν με ειδική πτήση, διότι αν επέστρεφαν με τακτικές πτήσεις, θα έπαιρνε πολύ χρόνο η επιστροφή τους, καθώς, σύμφωνα με την ισραηλινή νομοθεσία, επειδή όλοι αυτοί εθεωρούντο κρατούμενοι, μόνο τρεις θα μπορούσαν να ταξιδέψουν με κάποια τακτική πτήση. Αρα θα έμεναν περισσότερο χρόνο κρατούμενοι.
Φυσικά, ευχαρίστησα τον υπουργό για αυτές τις πολύτιμες πληροφορίες και σκέφτομαι: το κόστος της ειδικής πτήσης, όπως και όσα άλλα έξοδα έκανε η χώρα για την απελευθέρωση και την επιστροφή τους στην Ελλάδα, δεν πρέπει να κατανεμηθούν ισόποσα στους 27 ακτιβιστές μας και να βεβαιωθούν στην Εφορία; Διότι μαζί σου είμαι, ακτιβιστή μου, και σε χειροκροτώ γι’ αυτό που κάνεις, αλλά, ξέρεις, αυτό που κάνεις έχει ένα κόστος και πρέπει να το αναλαμβάνεις. Οχι να το μεταβιβάζεις σε όλους τους άλλους, ε;
Ο θάνατος της αλεπούς
Στα εγχώρια τώρα, αν κατάλαβα σωστά, διαβάζοντας εφημερίδες και πέντε – έξι sites που με ενδιαφέρουν, το μεγάλο «μπαμ» από την παραίτηση του προέδρου Αλέξη, του απόμαχου, του βετεράνου, επικοινωνιακά δεν έγινε. Παρότι η παραίτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ προοιωνίζεται τη δημιουργία νέου κόμματος, δεν είδα να πετάνε τη σκούφια τους πολλοί. Ισως γιατί το περίμεναν ότι θα το κάνει (το απονενοημένο διάβημα). Κι επειδή το περίμεναν, περιορίστηκαν στις αναλύσεις επί των αναλύσεων, γιατί το έκανε τώρα, για το ποιον θα πάρει μαζί του και (κυρίως) ποιον θα αφήσει. Εξ όλων όσων διάβασα, λοιπόν, πέρασα το πρωινό μου με αυτά χθες, μου έμεινε η βαριά αμηχανία του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ που δεν ξέρει από πού να το πιάσει και πού να το αφήσει.
Παράδειγμα. Κωστάκης Ζαχαριάδης, εκπρόσωπος. «Παίζεται» αν τον πάρει ο Τσίπρας μαζί του – γιατί κατά το παρελθόν είχε αφήσει διάφορα υπονοούμενα. Καλείται να απαντήσει και για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον πρόεδρο Αλέξη και αντιστοίχως τι θα κάνει ο Τσίπρας μαζί τους. Και λέει, προσέξτε διατύπωση αποσβολωμένου από τις εξελίξεις ανθρώπου: «Διαβάζω με προσοχή κάθε λέξη και στις δύο ανακοινώσεις, και του Αλ. Τσίπρα και του Σ. Φάμελλου, και ξέρω πάρα πολύ καλά ότι κάθε λέξη μετράει. Και δεν είναι τυχαίο που και οι δύο έχουν την ταυτόσημη διατύπωση “δεν θα είμαστε αντίπαλοι”»!!!
Χα! Οι κακομοίρηδες, έχουν πάθει τον θάνατο της αλεπούς που λέγαμε παλιά…
Το ψέμα της Σορβόννης
Και επειδή χθες δέχτηκα τα παράπονα φίλου μου, ο οποίος έχει στενή σχέση με το περιβάλλον του προέδρου Αλέξη, ότι παραήμουν σκληρός μαζί του όταν σημείωνα ότι ο αντίπαλός του είναι τα ψέματα στα οποία κατά καιρούς μάς φλόμωσε (ιδιαίτερα την περίοδο προ της ανάληψης της πρωθυπουργίας), είχα ένα «φρέσκο» να του αντιτείνω. Το ακόλουθο, το οποίο κοινολογώ προς κρίσιν: την Παρασκευή που μας πέρασε, μίλησε, ως γνωστόν, σε ένα από (τα πολλά) πανεπιστήμια της Σορβόννης και αναφέρθηκε στο έλλειμμα ηγεσίας στην Ευρώπη. Εκεί λοιπόν, αφού είχε τονίσει ότι πρέπει «να αντισταθούμε στα μεγάλα συμφέροντα των ισχυρών και των ολιγαρχών (…) να τους κάνουμε να πληρώσουν. Και να διεκδικήσουμε την ηγεσία της Ευρώπης», ένας φοιτητής τον ρώτησε – το αυτονόητο – αν προτίθεται να ιδρύσει κόμμα.
Ακούστε απάντηση που έδωσε στο παιδί: «Η συζήτηση για νέο κόμμα διεξάγεται έντονα (στην Ελλάδα), αλλά ερήμην μου» και πρόσθεσε ότι τα κόμματα δημιουργούνται εφόσον απαντούν σε προβλήματα της κοινωνίας!!!
Μετά τα προχθεσινά, πείτε μου τώρα εσείς τι θα πιστεύει για τους πολιτικούς το παιδί, ο φοιτητής, που του υπέβαλε την ερώτηση. Δεν θα τους θεωρεί ψεύτες; Ηρεμα ρωτάω…
Σύναξη αντιμητσοτακικού χαρακτήρα
Ο Τσίπρας προχώρησε το βήμα παρακάτω, ο Σαμαράς το κλωθογυρίζει ακόμη, αν και έχει πάρει τις αποφάσεις του, και σήμερα, απόψε δηλαδή, έχουμε μια σύναξη η οποία θα εντείνει λιγάκι τα (ούτως ή άλλως τεντωμένα εδώ και πολύ καιρό) νεύρα του προέδρου Κυριάκου. Διακόσια μέτρα από το γραφείο του, στο Ωδείο των Αθηνών, καραμανλικοί, σαμαρικοί και κάθε είδους πικραμένοι αντιμητσοτακικοί θα συγκεντρωθούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Ευριπίδη Στυλιανίδη για την τεχνητή νοημοσύνη. Καίγονται όλοι αυτοί να ακούσουν τις απόψεις του Ευριπίδη και κάνα δυο άλλων επιστημόνων που θα είναι στο πάνελ για την τεχνητή νοημοσύνη; Πολύ αμφιβάλλω. Πολύ αμφιβάλλω, επίσης, αν αρκετοί εξ όσων θα παρευρεθούν έχουν ακουστά τι μέρος του λόγου είναι αυτό το… φρούτο…
Απλώς, βρίσκουν την αφορμή να δώσουν ένα ηχηρό «παρών» σε μια εκδήλωση που έχει πάρει τα χαρακτηριστικά μιας σύναξης αντιμητσοτακικού χαρακτήρα λόγω της παρουσίας σε αυτή του ντουέτου των μεγάλων επιτυχιών Κώστα Καραμανλή – Αντώνη Σαμαρά.
