Στον ΣΥΡΙΖΑ νιώθουν την ανασφάλεια της επόμενης μέρας. Κυρίως, την ανασφάλεια της πιθανής επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα σε μια θέση εκτός κόμματος, στην κεφαλή κάποιου άλλου φορέα που δεν θα τους περιλαμβάνει όλους. Αυτή η ανασφάλεια τέθηκε, λέγεται, και στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας από την πολακική εσωκομματική αντιπολίτευση – εκφράστηκε, όμως, ως ανάγκη ο πρώην πρωθυπουργός να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν είναι πόσοι βουλευτές ή στελέχη είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ για τον Τσίπρα, αλλά σε πόσους από αυτούς εκείνος θα άναβε το πράσινο φως. Αυτοί δεν είναι μόνο πολιτικοί προβληματισμοί, αλλά και προσωπικοί.
ΤΙ ΖΗΤΟΥΝ
Πώς μπορεί να απαντήσει ο αριστερός χώρος σε αυτό που ενδεχομένως ετοιμάζεται από την πλευρά Τσίπρα; Με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συσπείρωσή του. Και μπορεί ο Σωκράτης Φάμελλος να μην το λέει ανοιχτά, όμως η προσήλωσή του στις συνεργασίες κάτι δείχνει. Στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας είπε πως οι συνεργασίες δεν αφορούν μόνο τις πολιτικές ηγεσίες, αλλά τους ενεργούς πολίτες, πως οι αρνήσεις και οι καθυστερήσεις είναι «υπεκφυγές» απέναντι στο «λαϊκό αίτημα» συσπείρωσης για να «φύγει η Δεξιά». «Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι έτοιμος, όχι μόνο προγραμματικά. Δεν θα προκαταλάβω την απόφαση των άλλων πολιτικών χώρων» ανέφερε – με το βλέμμα στην Πατησίων.
ΤΙ ΔΙΝΟΥΝ
Είναι όμως λογικό το αίτημα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ; Τόσο η ηγεσία του κόμματος όσο και προβεβλημένα στελέχη του, όπως η Ολγα Γεροβασίλη, δηλώνουν από τη μια πως λογίζουν ως προοδευτικό χώρο το κόμμα τους, τη Νέα Αριστερά και το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο την ίδια στιγμή διατείνονται πως ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά «θα έπρεπε ήδη να έχουν ενωθεί σε κοινοβουλευτικό επίπεδο» – μια κίνηση που θα αφαιρούσε από το ΠΑΣΟΚ τον τίτλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γιατί στο ΠΑΣΟΚ θα συναινούσαν σε μια τέτοια διαδικασία; Και πολύ περισσότερο, ακριβώς αυτή η συζήτηση για το αξίωμα της μείζονος αντιπολίτευσης δεν δείχνει πως η σχέση τους είναι ανταγωνιστική;
ΘΕΛΟΥΝ ΕΚΛΟΓΕΣ;
Στη χθεσινή δημοσκόπηση της GPO, για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό, το ποσοστό των ερωτώμενων που συμφωνούν με αίτημα της αντιπολίτευσης για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες είναι μεγαλύτερο από αυτό που ζητά εξάντληση της τετραετίας – 51,2% το πρώτο, 46,7% το δεύτερο. Εφόσον αυτό το νούμερο αληθεύει και από τη στιγμή που και οι υπόλοιποι δείκτες συμφωνούν, οι αναλυτές μπορούν εύκολα να εξάγουν το συμπέρασμα πως το κεφάλαιο της κυβέρνησης βαίνει μειούμενο. Ομως το ποσοστό που ζητάει εξάντληση της τετραετίας παραμένει μεγάλο – αν, δε, προέρχεται από τη δική της δεξαμενή, ενδεχομένως να μην είναι και απολύτως καταστροφικό.
ΑΠΟΡΙΑ
Εχει όρια η σάτιρα;







