Σαρωτικός ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ από το βήμα της 80ής Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, όπου εμφανίστηκε με τη γραμμή «εγώ και η Αμερική εναντίον όλων σας». Φρόντισε δε να σκάψει έναν βαθύ λάκκο για τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος αποτέλεσε, σε μεγάλο βαθμό, τον ακρογωνιαίο λίθο της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά σύμφωνα με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών σήμερα έχει αποδειχθεί πρακτικά άχρηστος.
«Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής του;» αναρωτήθηκε ο Τραμπ, κατηγορώντας τον ότι όσο ο ίδιος έθετε τέλος σε 7 πολέμους – έτσι τουλάχιστον αναφέρει το αφήγημά του – ο διεθνής οργανισμός και η ηγεσία του ήταν «μόνο λόγια». Σε μια έκρηξη ειρωνείας, μάλιστα, είπε ότι το μόνο που του «πρόσφερε» ο ΟΗΕ ήταν οι χαλασμένες κυλιόμενες σκάλες (σταμάτησαν ενόσω ανέβαιναν προς τη μεγάλη αίθουσα ο ίδιος και η Πρώτη Κυρία) και μια προβληματική οθόνη που προορίζεται για τους ομιλητές – ενώ τον κατηγόρησε ότι στο παρελθόν είχε προσφέρει αλλού το μεγάλο συμβόλαιο ανακαίνισης των εγκαταστάσεων και όχι στον δικό του όμιλο!
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ αφιέρωσε πάντως το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του στη δίδυμη απειλή που, όπως είπε, αντιμετωπίζουν η Δύση και ο ανεπτυγμένος κόσμος: τα μεταναστευτικά-προσφυγικά κύματα και την «πράσινη ενέργεια». «Οι χώρες σας πάνε κατά διαόλου» είπε στους παρευρισκομένους, κατηγορώντας τους για αδράνεια και αυτοκαταστροφικές τάσεις σε αυτά τα δύο ζητήματα – ενώ οι ΗΠΑ κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση υπό την ηγεσία του.
Και στο σημείο αυτό δεν έχασε την ευκαιρία να κατηγορήσει τον ΟΗΕ για… συνέργεια, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι με τα κονδύλιά του «χρηματοδοτεί την επίθεση στις χώρες της Δύσης μέσω της μετανάστευσης». Ταυτόχρονα, κάλεσε τους πάντες να εγκαταλείψουν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τα φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα που «καταστρέφουν υπέροχα τοπία» και να «αγοράσουν καθαρό, όμορφο άνθρακα».
Η αλήθεια είναι πως σε μεγάλο μέρος της ομιλίας του είχε το βλέμμα στραμμένο κυρίως προς την πλευρά της Ευρώπης, η οποία, όπως ισχυρίστηκε, αφενός είναι «στόχος εισβολής παράνομων ξένων», που αλλοιώνουν την ταυτότητά της, και αφετέρου έχει υποκύψει στον μύθο της κλιματικής αλλαγής και της «πράσινης ενέργειας». Εσπευσε δε να αποδώσει τα εύσημα στη νυν κυβέρνηση της Γερμανίας, της οποίας ηγείται ο (απών από τη ΓΣ του ΟΗΕ), Φρίντριχ Μερτς. Και αυτό διότι – αφήνοντας, εμμέσως πλην σαφώς, αιχμές σε βάρος εκείνης της Ανγκελα Μέρκελ – έχει φροντίσει τόσο να κλείσει τα σύνορά της όσο και να στραφεί εκ νέου προς τα ορυκτά καύσιμα.
Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι παρουσίασε και στατιστικά στοιχεία για τη σύνθεση όσων βρίσκονται σήμερα έγκλειστοι σε φυλακές διάφορων ευρωπαϊκών χωρών, τονίζοντας ότι η πλειονότητά τους είναι αλλοδαποί. Αναφέρθηκε, μάλιστα, στο παράδειγμα και της Ελλάδας, λέγοντας πως το ποσοστό τους στα σωφρονιστικά της ιδρύματα είναι της τάξης του 54%.
Τέλος, όσον αφορά τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν πρόσφερε κάτι νέο από τους γνωστούς του ισχυρισμούς. Στην περίπτωση της πρώτης, έριξε ολόκληρη την ευθύνη στη Χαμάς και στην άρνησή της να απελευθερώσει τους ομήρους, καλώντας τη να το πράξει άμεσα και άνευ όρων. Για τον δε πόλεμο στην Ουκρανία, αφού εμφανίστηκε για μία ακόμα φορά απογοητευμένος που δεν έχει καταφέρει να τον τελειώσει, κατηγόρησε τους Ευρωπαίους για τη συνέχισή του, επειδή χρηματοδοτούν την πολεμική μηχανή του Πούτιν αγοράζοντας από αυτόν πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Οι δημοσκοπήσεις άλλα λένε…
Με λίγα λόγια, ο Τραμπ ισχυρίστηκε πως κάνει τα πάντα περίφημα, στην οικονομία, στη μετανάστευση και σε άλλα μέτωπα, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους. Οπως τους δασμούς, τους οποίους χαρακτήρισε «αμυντικό μέτρο» για να προστατευθούν οι Αμερικανοί, εργαζόμενοι και επιχειρήσεις.
Οι δημοσκοπήσεις, ωστόσο, δεν δείχνουν ότι οι συμπατριώτες του τον επιβεβαιώνουν. Για του λόγου το αληθές, έρευνα της Ipsos για το Reuters, που έγινε γνωστή λίγη ώρα αφότου ολοκληρώθηκε η ομιλία του στη ΓΣ του ΟΗΕ, έδειξε ότι η δημοφιλία του υποχώρησε εκ νέου, από το 42% στο 41%, το 54% θεωρεί ότι η αμερικανική οικονομία βαδίζει σε λάθος δρόμο, ενώ μόνο το 28% βλέπει θετικά την πολιτική του στο θέμα του κόστους διαβίωσης και της ακρίβειας.
Αλλά αυτά βεβαίως είναι λεπτομέρειες για τον ίδιο – όπως λεπτομέρεια είναι και το γεγονός ότι η θεωρία της «δίδυμης απειλής» αποτελεί και το αφήγημα της ευρωπαϊκής λαϊκιστικής Ακροδεξιάς…
