Ισως είμαι πολύ Ευρωπαία, ίσως «κυκλοφορεί» πολλή Μεσόγειος εντός μου, έτσι ώστε να μου φαίνεται αγριευτικά ανθρωποφαγικός ο αμερικανικός συντηρητισμός που καταστρέφει ακόμη και πολιτικές καριέρες εξαιτίας μιας εξωσυζυγικής ερωτικής περιπέτειας. Θυμάμαι, για παράδειγμα, την αμηχανία αλλά και τη δυσφορία μου όταν ο Μπιλ Κλίντον χρειάστηκε να ομολογήσει ενώπιον ενός διεθνούς ακροατηρίου ότι είχε μια «ανάρμοστη σχέση» με τη Μόνικα Λεβίνσκι, με την υφήλιο να ασχολείται με το κατά πόσο το στοματικό σεξ είναι ή δεν είναι σεξ. Ισως πάλι να οφείλεται στο ότι ανήκω σε μια γενιά που έζησε επί των ημερών της την αποποινικοποίηση της μοιχείας και έτσι η σκηνή από τη «Βίλλα των οργίων» με τον Κωνσταντάρα τυλιγμένο στα σεντόνια να μου φαίνεται κωμική και οι αναφορές σε σίριαλ εποχής για μοιχαλίδες που φυλακίζονται, γραφικές.
Οπως και να ‘χει, η περίπτωση του Αντι Μπάιρον και της Κριστίν Κάμποτ, η παγκόσμια διαπόμπευση ενός «παράνομου» ζευγαριού που τους τσάκωσε η kiss camera στη συναυλία των Coldplay, μου φαίνεται δυσοίωνη για το, άμεσο τουλάχιστον, μέλλον μας. Δεν είναι αυτό καθαυτό το γεγονός, αλλά ο κακεντρεχής πουριτανισμός που ξεχύθηκε στις στενωπούς του παγκόσμιου διαδικτυακού χωριού. Σαν μια ανηδονική γριά που, κρυμμένη πίσω από τα κουρτινάκια του παραθύρου της, φωνάζει «λιθοβολήστε τους μοιχούς». Σε τι διαφέρουν δηλαδή η απόλυση του CEO της Astronomer, το ότι τώρα θα πρέπει να δώσει στη σύζυγό του τη μισή του περιουσία, οι τάχα μου αναλύσεις γιατί δεν πρέπει να έχουν ερωτική σχέση ο διευθύνων σύμβουλος μιας εταιρείας με τη διευθύντρια ανθρώπινου δυναμικού, από τις κουτσομπόλες του χωριού; Αν μας τρυπάει το αφτί το «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» της χούντας – που πολύ σωστά μας το τρυπάει –, θα έπρεπε κι αυτή η ιστορία να μας τρυπάει το μυαλό.
Ναι, ξέρω. Υπάρχουν εταιρείες που υποχρεώνουν τους υπαλλήλους να υπογράψουν συμφωνητικό ότι δεν θα συνάψουν ερωτική σχέση μεταξύ τους. Θα βρεθεί επιτέλους κάποιος που θα πει ότι αυτό παραβιάζει στοιχειώδη δικαιώματα, κεκτημένα εδώ και πολλές δεκαετίες; Και καλά, κάποιοι τα υπογράφουν για να εξασφαλίσουν καριέρες. Οι υπόλοιποι; Αυτό το παγκόσμιο κράξιμο, ακόμη και από τον Κρις Μάρτιν, σε ένα ζευγάρι που δείχνει ερωτευμένο; Ηταν παράνομο, λένε. Τι σημαίνει παράνομο; Ποιος νόμος στον πολιτισμένο κόσμο απαγορεύει την εξωσυζυγική σχέση; Ο ηθικός νόμος, θα πουν κάποιοι. Η ηθική όμως πρέπει να είναι σύμφυτη με τον άνθρωπο, αλλιώς είναι ηθικολογία. Και ελάτε να μου πείτε ότι δεν είναι η απιστία στη φύση του ανθρώπου, ακόμη και αν οι συνθήκες τον κρατούν μακριά από αυτήν. Ελάτε να μου πείτε ότι δεν έχετε ξανακούσει για ερωτικές σχέσεις εκτός γάμου ανάμεσα σε υπαλλήλους μιας εταιρείας. Ή, γενικά, για σχέσεις εκτός γάμου. Αν ναι, καλώς ήρθατε στην πραγματικότητα.
Τελικά, παρά το κακόγουστο της σκηνής, εκείνο το νεύμα του Παπανδρέου στη Λιάνη ήταν η ρωγμή σε έναν μίζερο μικροαστισμό στον οποίο επιστρέφουμε ολοταχώς.
Μη μιλάς, μη γελάς
Γενικώς, η «αστυνομία ηθών» στο Διαδίκτυο, σε συνδυασμό με τα κελεύσματα της διαστρεβλωμένης πολιτικής ορθότητας, μόνο αναρτήσεις με ντοματοσαλάτες επιτρέπει. Η κατάσταση είναι «μη μιλάς, μη γελάς». Είδα, για παράδειγμα, το βίντεο που ανέβασε ένα νιόπαντρο ζευγάρι από την Αίγυπτο. Μια παθιασμένη αγκαλιά που καταλήγει στο να ρίξει ο γαμπρός τη νύφη στην πισίνα. Και αμέσως μετά, πέφτει και ο ίδιος. Στα παγκόσμια μανταλάκια κρεμάστηκε ο άνθρωπος, γενική κατακραυγή, σου λέει, ξεσήκωσε για τη σεξιστική πράξη του.
