Από έναν άνθρωπο που έζησε τη «νύχτα της νύχτας» μέσα στο Αουσβιτς θα ήταν ίσως φυσιολογικό να περιμένει την καταγγελία. Το Κακό εντυπώθηκε στο κορμί του – με περισσότερες από τη μεταφορική σημασία – και λειτούργησε ως αντιπαράδειγμα για το τι είναι ικανός να διαπράξει ο ανθρώπινος νους όταν απεργάζεται την εξόντωση του «Αλλου». Ο Πρίμο Λέβι, ωστόσο, δεν κατήγγειλε στο «Αν αυτό είναι ο άνθρωπος» (1946). Ακολουθώντας την προσταγή του Σπινόζα προσπάθησε να κατανοήσει τη φύση της ναζιστικής θηριωδίας, παρά να την κατακρίνει. Κατέληξε μάλιστα στο απόσταγμα που έκτοτε στοιχειώνει την ευρωπαϊκή συνείδηση: «Συνέβη, επομένως μπορεί να ξανασυμβεί: είναι η ουσία όσων έχουμε να πούμε».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
