Αν ήταν θεός, θα ήταν ο Διόνυσος (ως μονίμως ερωτευμένος με τη ζωή), αλλά και ο Απόλλων (διά βίου ερωτευμένος με τη γνώση). Ο Ζακ Λακαριέρ, ο διανοούμενος, αλλά ταυτόχρονα ο αυθεντικά λαϊκός άνθρωπος, αγάπησε τόσο βαθιά την Ελλάδα και τους ανθρώπους της, ώστε όταν εγκαθιδρύθηκε η δικτατορία εγκατέλειψε τη χώρα και δεν επέστρεψε παρά μόνο μετά την πτώση της. Δεν σταμάτησε όμως να γράφει από τη Γαλλία – στη «Le Monde» και στο περιοδικό «L’Autre Grèce» – για τα δεινά των Ελλήνων και να γίνεται η φωνή των αγωνιστών για την ελευθερία. Εν μέσω της χούντας, οι κρατούμενοι διάβαζαν «απαγορευμένα» άρθρα που τους περνούσαν συγγενείς τους στο επισκεπτήριο μέσα σε τσιγαρόχαρτα. Με αυτόν τον τρόπο, έφτασε στα χέρια του φυλακισμένου Γιάννη Ρίτσου ένα άρθρο του Λακαριέρ που μιλούσε για τον ποιητή. Οταν το φθινόπωρο του 1976 οι δύο άντρες συναντήθηκαν, ο Ρίτσος του έδειξε το χαρτί του τσιγάρου με το άρθρο του που είχε φυλάξει.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
