Σε μια Ευρώπη όπου η πολιτική σκηνή κλονίζεται από την άνοδο του λαϊκισμού και τις εντάσεις γύρω από την ταυτότητα, τη μετανάστευση και την ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια, η τοπική αυτοδιοίκηση αναδεικνύεται σε ένα απρόσμενο ανάχωμα λογικής, μετριοπάθειας και αποτελεσματικής διακυβέρνησης. Ενώ οι εθνικές κυβερνήσεις βρίσκονται συχνά σε κρίση εμπιστοσύνης και θεσμικής συνοχής, οι δήμαρχοι των ευρωπαϊκών πόλεων αποδεικνύονται όχι μόνο ικανοί τεχνοκράτες, αλλά και φορείς μιας φιλελεύθερης πολιτικής κουλτούρας, ικανής να αντισταθεί σε αυταρχικές παρεκτροπές. Επικεντρώνονται στη διαχείριση καθημερινών ζητημάτων, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών, και η εμπειρία τους συχνά προετοιμάζει τη μετάβασή τους σε εθνικά ή ευρωπαϊκά αξιώματα. Παράλληλα, είναι απαλλαγμένοι από πατριωτικές κορώνες και έχουν συχνά διαφορετική πολιτική ταυτότητα από το κατεστημένο, με τα κόμματα της σκληρής Δεξιάς να έχουν περιορισμένη παρουσία σε τοπικό επίπεδο. Πρωτοβουλίες όπως το «Σύμφωνο των Ελεύθερων Πόλεων» δείχνουν τη δύναμη των δημάρχων να στηρίζουν τη δημοκρατία και τις ανοιχτές κοινωνίες.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
