Οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας βρίσκονται ξανά στο προσκήνιο λόγω και του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού αλλά και της πρόσφατης δημοσίευσης της συμφωνίας για την ΑΟΖ με την Ιταλία, γεγονός που γέννησε και ερωτήματα για την πορεία της συμφωνίας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ που έχει υπογράψει η χώρα μας με την Αίγυπτο. Αποτελεί κοινή γνώση ότι οι σχέσεις των δύο χωρών χαρακτηρίζονται για πάνω από μισό αιώνα από εντάσεις, κλιμακώσεις και υφέσεις. Ωστόσο, μέσα στο νέο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον που διαμορφώνεται και με τις αναθεωρητικές τάσεις να έρχονται με νέο δυναμισμό στο προσκήνιο των διεθνών σχέσεων, ο αντίκτυπος στα ελληνοτουρκικά έχει μεγάλη σημασία, ιδίως υπό το πρίσμα του νέου μοντέλου εξωτερικής πολιτικής που έχει επιλέξει να ακολουθήσει η αμερικανική διοίκηση Τραμπ. Η τακτική που ακολουθεί η Τουρκία είναι παγιωμένη και σταθερή εδώ και δεκαετίες και παρουσιάζει μικρές διαφορές ακόμη και σε περιπτώσεις αλλαγής ηγεσίας της χώρας, με βασικό χαρακτηριστικό την προσθήκη ολοένα και περισσότερων διεκδικήσεων στο «τραπέζι».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
