Αναζήτηση
Ο ήρωας των «Ξεχασμένων Λέξεων» δεν είναι καθόλου ήρωας ούτε βέβαια «αντιήρωας», με τον τρόπο τουλάχιστον που μας έχει συνηθίσει η πρόσφατη πεζογραφική παραγωγή. Δεν υπάρχει τίποτα το ηρωικό ή το αντιηρωικό στην απόφαση ενός νέου που το μεταιχμιακό έτος 1966 φεύγει από την Ελλάδα με σκοπό να σπουδάσει τουριστικά επαγγέλματα στη Γερμανία και να διαπρέψει σε μια ευρωπαϊκή κοινωνία όπου, όπως όλα έλεγαν, ήταν απείρως προτιμότερη από τη δική μας με τον αυταρχισμό της δεκαετίας ’50-’60 και την επερχόμενη δικτατορία. Κάτι τέτοια βέβαια δεν τα συνυπολογίζουν στις αποφάσεις τους οι πολύ νέοι άνθρωποι γιατί το κάθε άλμα τους είναι πάντα ένα άλμα προς την ελευθερία. Ο άνθρωπός μας επείγεται να αποτινάξει τα μισόλογα της αιωνίως πενθούσας ελληνικής οικογένειας, τον αυταρχισμό του φανταρικού, το αβέβαιο επαγγελματικό μέλλον, τη μιζέρια του περίγυρου, τους δραματικούς πρώτους έρωτες, τους φίλους που δεν ξέρουν πια πώς να πεθάνουν. Αυτός είναι ο Θανάσης Λύρας που στο Μόναχο περνιέται πλέον ως Nassos Lyras, ένα λογότυπο δηλαδή, ένα χρήσιμο brand που έρχεται να κολλήσει πάνω στην ταυτότητά του και να την κατακτήσει εξ ολοκλήρου. Η πρώτη λέξη που θα ξεχαστεί είναι το ίδιο του το όνομα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
