Σπανίως λείπουν από τη διαχρονική λίστα με τα «μεγάλα κείμενα» – ας τα πούμε και ιδρυτικά – της δυτικής λογοτεχνίας. Αλλά δεν είναι καν αυτό το ζήτημα όταν ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με τις «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου: τη συλλογή με 250 ελληνορωμαϊκούς μύθους που συνέλεξε ο Πόπλιος Οβίδιος Νάσων, όπου κυριαρχεί η ιδέα της μεταμόρφωσης των ειδών, των φύλων, των ταυτοτήτων, του ανθρώπινου και του ζωώδους. «Οντα με ανθρώπινη μορφή γίνονται αγρίμια του βουνού και του λόγγου, πετεινά ή έντομα, ριζώνουν σαν δέντρα στη γη, πετρώνουν σαν ριζιμιά λιθάρια, στεριώνουν σαν νησιά μέσα στον πόντο ή “καταστερισμένα” απομνημειώνονται στον νυχτερινό ουρανό· και αντίστροφα, μάρμαρα, βράχια και γλυπτή ύλη νιώθουν ξαφνικά να αρδεύονται από αίμα και να ανασαίνουν ζωτικό αέρα» σημειώνει στην εισαγωγή ο ακαδημαϊκός Θεόδωρος Παπαγγελής, ομότιμος καθηγητής Λατινικής Φιλολογίας (ΑΠΘ), ο οποίος κατέθεσε πλέον το σύνολο του μεταφράσματος στις εκδ. Gutenberg, περίπου 12.000 στίχους δηλαδή, ύστερα από την πρώτη απόπειρα των 3.000 στίχων που είχε μεταφράσει το 2009 («Σώματα που άλλαξαν θωριά»).
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
