Από τους πιο γνωστούς ιάπωνες συγγραφείς ο Χαρούκι Μουρακάμι (Κιότο, 1949), με αναφορές στη δυτική λογοτεχνική και καλλιτεχνική παράδοση, αλλά και με επιρροές από τον μαγικό ρεαλισμό και το φανταστικό είδος, στο μυθιστόρημά του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα – πρώτη κυκλοφορία το 2010 από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, σε μετάφραση του Βασίλη Κιμούλη –, συνδέει για άλλη μία φορά την πραγματικότητα με τον κόσμο του ονείρου και της επιθυμίας, την κανονικότητα με το παράδοξο, τη συνείδηση με το υποσυνείδητο, το εγώ με τον άλλο. Γράφτηκε το 1992, όσο ο συγγραφέας ήταν στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, ενώ στα αγγλικά εκδόθηκε το 1999.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ