Οι μεγάλες πυρκαγιές στο Λος Αντζελες δεν ήρθαν μόνο να υπενθυμίσουν την εξελισσόμενη κλιματική καταστροφή, αλλά και να υπογραμμίσουν ότι αυτό που καταστρέφει μέρος ενός πολεοδομικού συγκροτήματος συμβόλου του σύγχρονου καπιταλισμού, συμπεριλαμβανομένης της υποτιθέμενης μεταβιομηχανικής μετάβασης προς τα πολιτιστικά προϊόντα και τις νέες τεχνολογίες, είναι ο ίδιος ο καταναγκασμός της απεριόριστης συσσώρευσης, που οδηγεί στην εμμονή με το αυτοκίνητο, στην ανεξέλεγκτη οικονομική ανάπτυξη και στην εξάρτηση από το πετρέλαιο, η εξόρυξη του οποίου υπήρξε άλλωστε μία από τις δραστηριότητες που επέτρεψαν τη δημιουργία πλούτου σε αυτή την περιοχή. Βεβαίως, δεν χρειάζεται να δούμε το Λος Αντζελες για να καταλάβουμε ότι η κλιματική καταστροφή είναι εδώ ή να αναλογιστούμε την ανάγκη για ταχεία απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Υποτίθεται ότι υπάρχει παγκόσμια συναίνεση ότι μέσα στις επόμενες δεκαετίες πρέπει να ολοκληρωθεί η «Πράσινη μετάβαση». Ωστόσο, ούτε οι εξορύξεις σταματούν – αντιθέτως διαρκώς ανακοινώνονται νέα σχέδια – ούτε η εξάρτηση από το πετρέλαιο. Αυτό εξηγεί γιατί διαρκώς τίθενται κλιματικοί στόχοι που δεν επιτυγχάνονται.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ