Βρεθήκαμε στο σπίτι της Προέδρου της Δημοκρατίας ένα πολύ ζεστό σαββατιάτικο πρωινό του Ιουλίου. Κρατούσα μια γλάστρα με ροζ μπιγκόνιες. «Η γιαγιά μου θα σας αγαπούσε», μου είπε με το τρυφερό της χαμόγελο. «Είχε ένα μπαλκόνι γεμάτο μπιγκόνιες. Εγώ, να, έχω κυρίως πρασινάδες. Αλλά τώρα απέκτησα και μπιγκόνιες». Καθίσαμε σε ένα τραπέζι γεμάτο βιβλία, χαρτικά, μολύβια. Μια ελαφριά πνοή αέρα ερχόταν απ’ έξω, απ’ τη βεράντα. Οι περσίδες οριακά σάλευαν. «Θα αντέξουμε να μην ανάψουμε το κλιματιστικό;» ρώτησε. «Θα αντέξουμε» συμφώνησα. Μου αρέσουν κι εμένα οι μικρές φιλο-οικολογικές δοκιμασίες. Ιδού η συζήτησή μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή