Το ρέκβιεμ του ΣΥΡΙΖΑ

H μεγάλη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουνίου και η επακόλουθη παραίτηση του Αλ. Τσίπρα από την προεδρία του κόμματος σηματοδοτούν το τέλος μιας πολιτικής διαδρομής. Αυτή ξεκίνησε το 2012 με την αναδιάρθρωση του τότε πολιτικού σκηνικού της κρίσης και ολοκληρώθηκε το 2023 με την κατάρρευση του δικομματισμού και την κρίση του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Τα αποτελέσματα των εκλογών ανέδειξαν την αποστροφή της ελληνικής κοινωνίας απέναντι σε ένα φανατισμένο, παρωχημένο, ακατάλληλο για τις νέες συνθήκες και εν πολλοίς καταστροφολογικό πολιτικό λόγο, που ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθέτησε τόσο ως αξιωματική αντιπολίτευση όσο και στις προγραμματικές θέσεις του εν όψει εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη μια βαριά εκλογική ήττα, γιατί απλά αυτά που υποστήριζε και όπως τα επικοινωνούσε δεν ενδιέφεραν πια τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, η οποία αποζητούσε την επιστροφή στην κανονικότατα. Περισσότερο οδυνηρή πολιτική ήττα υπήρξε αυτή του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα, του εμπνευστή, καθοδηγητή και κύριου εκφωνητή της πολιτικής γραμμής του κόμματός του την τελευταία δεκαετία. Αυτός ο – για πολλούς – χαρισματικός ηγέτης, ο οποίος, πατώντας κυριολεκτικά πάνω στα συντρίμμια της μεγάλης δημοσιονομικής και κοινωνικής κρίσης, πήρε ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς του 3% και το οδήγησε στην κυβέρνηση της «ρήξης και ανατροπής» του 2015, έπαιξε στα πολιτικά ζάρια την τύχη της χώρας με το παράνομο δημοψήφισμα, μέχρι να υποχρεωθεί σε αναδίπλωση, κυβέρνησε με ακροδεξιούς συμμάχους, δεν κατανόησε γιατί έχασε το 2019, παρέμεινε πολιτικά αναξιόπιστος στην αξιωματική αντιπολίτευση, για να «παραμερίσει» το 2023 και να παραδώσει ένα κόμμα σε περιδίνηση.