Η μετάβαση των χωρών του «υπαρκτού σοσιαλισμού» προς τον συνδυασμό ανάμεσα στη φιλελεύθερη δημοκρατία και την οικονομία της αγοράς αντιμετωπίζεται πλέον όχι απλώς ως συντελεσμένο γεγονός αλλά και ως μη αντιστρέψιμη διόρθωση μιας ιστορικής «παρέκκλισης» που δυστυχώς διήρκεσε περισσότερο από όσο έπρεπε. Πλέον, αυτό που κάποτε αποτέλεσε την επίσημη ιδεολογία κρατών αλλά και το όραμα αγωνιστών αντιμετωπίζεται ως ένα «ιστορικό λάθος», ως μια παρατεταμένη απώλεια της επαφής με την ίδια τη λογική της ιστορίας και τη βαθύτερη σκοπιμότητά της. Και όσες και όσοι επιμένουν να έχουν μια διαφορετική προσέγγιση δεν αντιμετωπίζονται πλέον καν ως «νοσταλγοί», αλλά περισσότερο ως «απολογητές» μιας επικίνδυνης συνθήκης. Βοηθάει σε αυτό η εν μέρει τουλάχιστον επιστροφή μιας ψυχροπολεμικής ρητορικής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή