Μειωμένο έως ανύπαρκτο ενδιαφέρον των πολιτών, έλλειψη ουσίας στη δημόσια συζήτηση, παροχολογία και γενικώς αναντιστοιχία με τα προβλήματα των καιρών, απουσία νέων ή απλώς αναζωογονητικών προτάσεων και προσώπων, ελάχιστη αγωνία ως προς το αποτέλεσμα αλλά μειωμένη καθαρότητα ως προς το μέλλον της χώρας: αν αυτά είναι, όπως πιστεύω ότι είναι, τα χαρακτηριστικά της προεκλογικής περιόδου που έκλεισε χθες, οι χαμένοι είναι περισσότεροι από τους κερδισμένους. Στους τελευταίους ανήκει η κυβερνητική παράταξη, αφού κατάφερε, εκμεταλλευόμενη και την αδυναμία της αντιπολίτευσης αλλά και την εύνοια του πολιτικού κύκλου, που συνήθως, στην Ελλάδα, προσφέρει δύο κυβερνητικές ευκαιρίες, να φέρει την εκλογική μάχη στα μέτρα της. Μετατρέποντάς την σε σύγκριση σοβαρότητας με την αξιωματική αντιπολίτευση, δημιουργώντας την πεποίθηση ότι χωρίς αυτοδυναμία, δηλαδή πλήρη κυβερνητική επανάληψη, ο τόπος θα έχει πρόβλημα και υποβιβάζοντας τα σημαντικά πεδία στα οποία δεν στάθηκε στο ύψος των προσδοκιών (ρηχές μεταρρυθμίσεις, υποχώρηση του κράτους δικαίου, αδιαφάνεια, κομματοκρατία) σε «λεπτομέρειες».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή