Από τη μια πλευρά, οι μορφές των Πολ Κλοντέλ, Ζορζ Μπερνανός, Σαρλ Πεγκί, Φρανσουά Μοριάκ. Οι μεγάλοι συγγραφείς της γαλλικής λογοτεχνίας, το έργο των οποίων διαπερνά ο καθολικός στοχασμός, η αγωνία και οι αμφιβολίες για τη χριστιανική πίστη, οι «θρόμβοι αίματος» καθώς μένουν μόνοι στον προσωπικό κήπο της Γεθσημανής. Από την άλλη, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο Τάκης Παπατσώνης, εκτός άλλων. Στα διηγήματα του πρώτου απεικονίζονται οι χριστιανοί του σκιαθίτικου παραδείσου που συμμετέχουν στις θρησκευτικές γιορτές. Στην ποίηση του δεύτερου κυριαρχεί επίσης το κατανυκτικό και μεταφυσικό στοιχείο. Ο ίδιος ο Παπατσώνης πάντως, παραμένει από τους σχετικά παραγνωρισμένους του Μεσοπολέμου, με μια ισχυρή υπόθεση εργασίας: ακριβώς η καθολική παιδεία του ήταν που λειτούργησε απαγορευτικά για την περαιτέρω ανάδειξή του, με δεδομένες τις πολιτισμικές συνθήκες στην Ελλάδα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή