Οικολογία made in Greece

Κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης έλεγε λίγο πριν απ’ τις εκλογές σε συνομιλητές του ότι ήταν επιθυμία του να πάει στο υπουργείο Περιβάλλοντος, ώστε να μπορέσει να ξεμπλοκάρει τις λιμνάζουσες ή εν δυνάμει επενδύσεις. Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς επί δεκαετίες η προστασία του περιβάλλοντος και η οικολογία ήταν ταυτισμένες στη συλλογική σκέψη με τροχοπέδη σε κάθε επενδυτική προσπάθεια. Αν σκεφτεί κανείς τις επενδύσεις των τελευταίων ετών, όλες σκόνταψαν σε διαφορετικά σημεία της υλοποίησης σε νομικές μάχες απέναντι σε οικολογικές οργανώσεις. Συχνά δε και σε παραλογισμό. Οι ανεμογεννήτριες, η πιο διαδεδομένη φυσική ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, στοχοποιήθηκαν από οργανώσεις ως «δολοφόνοι κορμοράνων» πάνω στις οποίες «πέφτουν, σκοντάφτουν και δολοφονούνται» τα αποδημητικά πουλιά. Αλλά και ότι «αλλοιώνουν βάναυσα και βίαια το φυσικό τοπίο το οποίο αποτελεί συστατικό στοιχείο της ταυτότητας της τοπικής τους κοινωνίας». «Τα βουνά είναι των ανταρτών και όχι των ανεμογεννητριών», «όχι ανεμογεννήτριες στα ψηλά βουνά» είναι μερικά μόνο από τα συνθήματα που συνόδευαν τα χάπενινγκς οκργανώσεων. «Αν επιτρέψουμε τις εγκαταστάσεις των ανεμογεννητριών, θα πρέπει να ξεχάσουμε τα όρνια του Αρακύνθου, τους ερωδιούς και τα φλαμίνγκος» προειδοποιούσαν συλλογικότητες, δόξα σοι ο Θεός όμως τα συμπαθή αποδημητικά επέζησαν και χαίρουν άκρας υγείας, ενώ διατηρήθηκε και η ταυτότητα των τοπικών κοινωνιών παρά την τοποθέτηση ανεμογεννητριών.