Πατριωτική (προ)υπόθεση

Στον δρόμο προς τις εκλογές, οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ ΝΔ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ για τα κυρίαρχα ζητήματα της εσωτερικής πολιτικής ατζέντας γίνονται όλο και περισσότερο ευδιάκριτες. Η αντιμετώπιση της ακρίβειας, του πληθωρισμού και της ενεργειακής κρίσης αποτυπώνει, σε όλες τις μετρήσεις, την εντεινόμενη ανησυχία της μεσαίας τάξης και των οικονομικά ευάλωτων πολιτών, εξαιτίας της ραγδαίας μείωσης των εισοδημάτων τους και της επακόλουθης ανασφάλειας για τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Παρά τη διάχυτη αντίληψη ότι η οικονομική και ενεργειακή κρίση είναι εξωγενής και πανευρωπαϊκή, υπάρχουν βασικές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της επιδοματικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, της ανάγκης για μεγαλύτερη στήριξη του κοινωνικού κράτους και του εισοδήματος των μικρομεσαίων με σταθερά διαρθρωτικά μέτρα (επιβολή πλαφόν στη λιανική τιμή στα καύσιμα, επαναφορά του ΕΚΑΣ, κόκκινα δάνεια, κοινωνική στέγη) που προτείνει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και της λαϊκιστικής δημοσιονομικής «εκτίναξης» που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ (κρατικοποίηση ΔΕΗ, αύξηση κατώτατου μισθού και αφορολόγητου, μείωση λογαριασμών, αύξηση επιδομάτων) τάζοντας, για άλλη μια φορά, όλα σε όλους. Είναι αλήθεια ότι οι παραπάνω πολιτικές δύσκολα «συνομιλούν» μεταξύ τους, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η αντιμετώπιση της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης θα κρίνει τις επερχόμενες (διπλές) εκλογές και την πολιτική σταθερότητα.