«Επιτέλους, χάρη στις αμερικανικές υπηρεσίες, φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι είναι έτοιμοι να ανοίξουν τα μάτια τους. Η πρόταση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για τη δημιουργία ενός “συμφώνου για την υπεράσπιση της δημοκρατίας” κατά της ρωσικής παρέμβασης, κινείται προς την κατεύθυνση του έργου μου. Από την πρώτη μέρα μου στο Στρασβούργο το 2019 αγωνίζομαι να ρίξω φως στην ξένη ανάμειξη, ρωσική αλλά και κινεζική», λέει ο Ραφαέλ Γκλικσμάν, ευρωβουλευτής της Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών και πρόεδρος της «Ειδικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ξένη ανάμειξη ».
Στην επιτροπή στην οποία προεδρεύει, συμμετέχουν 33 βουλευτές από κάθε πολιτική ομάδα. «Οι ακροδεξιοί, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλικής Λέγκας, ενοχλούνται εξαιρετικά κάθε φορά που φέρνουμε συγκεκριμένα παραδείγματα ρωσικής χρηματοδότησης ευρωπαϊκών πολιτικών κινημάτων». Η επιτροπή έχει στα χέρια της «κατάλογο των ολιγαρχών που ανήκουν στο σύστημα Πούτιν και οι οποίοι έχουν δώσει εκατομμύρια ευρώ σε διάφορα ιδρύματα και οργανώσεις στην Ευρώπη».
Η παρέμβαση της Μόσχας δεν είναι άμεση; «Το Κρεμλίνο δεν πληρώνει απευθείας ένα κόμμα. Το κάνει έμμεσα, χρηματοδοτώντας φορείς της κοινωνίας των πολιτών που στη συνέχεια επηρεάζουν την πολιτική συζήτηση ή χρηματοδοτούν κρυφά προεκλογικές εκστρατείες», εξηγεί ο Γκλικσμάν στην ιταλική εφημερίδα «Corriere della Sera» τονίζοντας ότι «νομικά, βρισκόμαστε σε γκρίζα ζώνη: οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν νομοθεσία που επιτρέπει αυτό το είδος χρηματοδότησης».
Τι αποτέλεσμα έχει αυτό; «Οτι συμβαίνουν σημαντικά πράγματα, μέσα στη σιωπή και τη γενική απόσπαση της προσοχής. Για παράδειγμα, οι πρόσφατες διαδηλώσεις στην Πράγα κατά των αυξήσεων των τιμών ξεκίνησαν από έναν τσέχο πολίτη που ζει στη Σερβία και συνδέεται με τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες». Θεωρεί ότι η στρατηγική της Μόσχας είναι διπλή. «Υπάρχει η στρατηγική του περιθωρίου που συνίσταται στο να βοηθήσει ακροδεξιά πολιτικά κινήματα και κόμματα, που κάποτε βρίσκονταν στο περιθώριο του συστήματος, όπως αυτό της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, να ενισχυθούν και ίσως καταφέρουν να αποκτήσουν την εξουσία. Στη συνέχεια, υπάρχει η στρατηγική του κέντρου, η οποία συνίσταται στη διαφθορά του κέντρου των θεσμών, όπως ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ ή ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Φρανσουά Φιγιόν».
Πιστεύει ότι η Ρωσία θα εντείνει τις προσπάθειές της, «γι’ αυτό η στιγμή είναι κρίσιμη. Ο Πούτιν χρησιμοποιεί ευρωπαϊκά κόμματα που δηλώνουν πατριωτικά, αλλά η γραμμή τους υπαγορεύεται από μια ξένη δύναμη, ενάντια στα συμφέροντα της πατρίδας».
