Τα μπάνια και ο πολίτης

Εκτός από τα ιστιοπλοϊκά στις γαλαζοπράσινες παραλίες, οι Νεοέλληνες, ματσωμένοι ή ρέστοι συνωστίζονται σε παραδιπλανές ομπρέλες, για να μυρίζουν την αντηλιακή ιδρωτίλα του παρακείμενου περήφανου μαλακοπίτουρα «μπαμπάααα, κοίτα!» ή για να οφθαλμολούζονται τη ναζιάρα μιλφ με το κοφτό μπραζίλιαν. Εκτός από τους ήσυχους πολιτισμένους ανθρώπους που συζητούν ευγενικά σε κάποιον κήπο ή στο εστιατόριο, οι υπόλοιποι Νεοέλληνες ωρύονται ομοτράπεζοι, ομοούσιοι, ωμοί και άξεστοι, περιφέροντας τη χυδαιότητά τους, προσκολλημένοι στον επαρχιωτισμό τού «δείτε με, ρε, ήρθα!» Χειρονομώντας όρθιοι παραγγέλνουν συμπληρωματικά τσίπουρα και τσιπούρες, μπιφτέκι με τηγανητές πατάτες για το παιδί που ήρθε «καθυστερημένο» στο τραπέζι.