Τα τελευταία 25 χρόνια τα κέντρα επιτηρούμενης χρήσης ναρκωτικών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των θεραπειών απεξάρτησης στις προηγμένες δυτικές χώρες. Ευρωπαϊκά κράτη όπως η Γαλλία, η Ελβετία, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και το Λουξεμβούργο τα έχουν εντάξει στον σχεδιασμό των πολιτικών τους για τον περιορισμό της μάστιγας των ναρκωτικών – κι έχουν δει σημαντικά θετικά αποτελέσματα.

Οταν ξεκίνησε εδώ η σχετική συζήτηση κάτοικοι αρκετών περιοχών του κέντρου εξέφρασαν τη διαφωνία τους, υποστηρίζοντας ότι αυτοί οι χώροι δεν λύνουν τα προβλήματα της εγκληματικότητας των τοξικομανών με τα οποία εκείνοι έρχονται αντιμέτωποι. Ωστόσο, η διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει ότι επιλύουν πολλά από τα θέματα που σχετίζονται με τη χρήση ναρκωτικών – εφόσον στελεχώνονται σωστά και χρηματοδοτούνται επαρκώς. Μειώνουν τους θανάτους από υπερβολική δόση, σταματούν το φαινόμενο της συνάθροισης των χρηστών σε πάρκα και πλατείες, τους κινητοποιούν να μπουν σε προγράμματα απεξάρτησης.

«TA NEA» πέρασαν μία ημέρα στον πρώτο τέτοιο χώρο που λειτούργησε στην Αθήνα, το Steki 46 του ΟΚΑΝΑ, παρακολουθώντας την καθημερινότητα των ωφελουμένων και των εργαζομένων. Η αυτοψία μας έδειξε πως όλα όσα αναφέρει η σχετική βιβλιογραφία για τα οφέλη των συγκεκριμένων δομών δεν είναι θεωρία. Είναι πραγματικότητα.

Μένουν ακόμη πολλά να γίνουν. Οι Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης πρέπει να πλαισιωθούν με υπνωτήρια και κοινωνικές δομές για τη φιλοξενία ενεργών χρηστών. Ενα μέτρο από μόνο του δεν αρκεί για την αντιμετώπιση ενός τόσο σύνθετου κοινωνικού θέματος. Ομως αποτελεί ένα επιτυχημένο πρώτο βήμα που δείχνει τον δρόμο τον οποίο οφείλει η πολιτεία να ακολουθήσει – αλλά και που μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία βλέπει τα εξαρτημένα άτομα.