Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Κάθε φορά που μεταδίδω στην πρωινή μου εκπομπή στο Τρίτο Πρόγραμμα κάποιο από τα τραγούδια της Λιλιπούπολης και ακόμη περισσότερο κάθε φορά που μεταδίδω κάποιο από τα επεισόδιά της, φτάνουν μέχρι το στούντιο κύματα νοσταλγίας και συγκίνησης. Και είναι αναμενόμενο. Ζούμε σε μια εποχή που ακόμη και το πιο ρομαντικό μέσο, το ραδιόφωνο, έχει παραδοθεί στους άκαμπτους νόμους της αγοράς. Κι αυτοί οι νόμοι στο σημερινό παγκόσμιο κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο επιβάλλουν μέσω των παντοδύναμων playlist την επικράτηση της συνήθειας, της μονοχρωμίας, της συμβατικότητας, αποκλείοντας την ίδια στιγμή την έκπληξη, τη διαφοροποίηση, το αναπάντεχο, το κάθε λογής άλλο. Ακόμη και οι παραγωγοί σταθμών που δεν έχουν playlist, διστάζουν μπροστά σε εξεζητημένες ηχητικές ακολουθίες ή ρηξικέλευθο λόγο. Ετσι, κάθε δισταγμός των σημερινών ραδιοφωνικών παραγωγών μπροστά στο διαφορετικό, δεν μπορεί παρά να εγείρει στους ακροατές μεγαλύτερη νοσταλγία για τις παλιές εποχές, ακόμη κι αν αυτές δεν είχαν πάντα θετικό πρόσημο.
Η κοινωνική συνθήκη. Ο Γιώργος Αλλαμανής στο βιβλίο του «Στον Καιρό της Λιλιπούπολης» ξεκινάει από την κοινωνική πραγματικότητα. Διατρέχει σύντομα την κατάσταση της κοινωνίας της εποχής, την αντανάκλαση των κοινωνικών αντιλήψεων στα ραδιοτηλεοπτικά πράγματα και περνάει στον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκε το χατζιδακικό Τρίτο. Ο Μάνος Χατζιδάκις με την προσωπική υποστήριξη του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, αναλαμβάνει τον Απρίλιο του 1977 τη διεύθυνση του Τρίτου Προγράμματος και αρχίζει να δίνει μια σειρά από μάχες με τους πολιτικούς του προϊστάμενους, με τη διοίκηση του (τότε) ΕΙΡΤ, με κάθε άγονη οπτική εντός Ραδιομεγάρου και με τον συντηρητισμό αρκετών μέσων ενημέρωσης της εποχής.
Παράλληλα διαλέγει νεαρούς συνεργάτες και τους δίνει την έμπνευση και την ελευθερία να δημιουργήσουν έναν ολοκαίνουργιο, έναν διαφορετικό, έναν θαυμαστό καινούργιο ραδιοφωνικό κόσμο. Μέσα σ' αυτήν ακριβώς τη συνθήκη δημιουργείται η Λιλιπούπολη και γίνεται μια από τις πιο σημαντικές στιγμές του ελληνικού ραδιοφώνου. Μία στιγμή που κρατά από τις 19 Δεκεμβρίου 1977 μέχρι τις 2 Μαΐου του 1980.
Εδώ Λιλιπούπολη. Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουν ότι η Λιλιπούπολη είναι ένα μονολιθικό δημιούργημα που στάθηκε αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου. Το βιβλίο του Γιώργου Αλλαμανή έρχεται να ανατρέψει αυτήν την αντίληψη και να αποκαταστήσει την αλήθεια. Ο συγγραφέας διακρίνει την Εποχή της Αμηχανίας, την Εποχή της Εφηβείας, την Εποχή της Ενηλικίωσης και την Εποχή της Εξόδου, κάθε μία με τα διακριτά της στοιχεία, τόσο στον τρόπο που δημιουργούνταν η εκπομπή, όσο και στο περιεχόμενό της. Μέσα από πενήντα μία συνεντεύξεις που κάνει ο Αλλαμανής για να τεκμηριώσει το υλικό του, προκύπτουν όλες οι λεπτομέρειες για τα επεισόδια της Λιλιπούπολης, όλα τα γεγονότα αλλά και τα πρόσωπα - ήταν εκατοντάδες - που συμμετείχαν στη μυθολογία τής - όχι και τόσο - παιδικής εκπομπής: συγγραφείς, παραγωγοί, συνθέτες, στιχουργοί, ηθοποιοί, μουσικοί, ηχολήπτες, άνθρωποι που εγκατεστημένοι στον 1ο όροφο της Ραδιοφωνίας, δημιούργησαν για δυόμισι χρόνια ένα μικρό - ενδεχομένως και μεγάλο - θαύμα. Είναι σπάνιο μα και πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η έρευνα και η συγγραφή αυτού του πολύ πλούσιου βιβλίου, κράτησε ακριβώς τα διπλάσια. Οπως σημειώνει στον πρόλογό του ο Γιώργος Μητρόπουλος - ένας από τους ιστορικούς παραγωγούς της Ελληνικής Ραδιοφωνίας που κυκλοφορούσε καθημερινά στους ζωτικούς διαδρόμους του χατζιδακικού Τρίτου Προγράμματος - «μετά το βιβλίο του Γιώργου δεν υπάρχει τίποτα που δεν ειπώθηκε για την περιπέτεια της Λιλιπούπολης». Κι αυτή είναι τελικά η μεγάλη αξία αυτού του βιβλίου.
Ο Γιώργος Φλωράκης είναι παραγωγός στο Τρίτο Πρόγραμμα και στο Kosmos 93,6 και 107
INFO
Γιώργος Αλλαμανής «Στον Καιρό της Λιλιπούπολης - Η Βιογραφία Μιας Ραδιοφωνικής Εκπομπής», Εκδόσεις Τόπος, σελ. 354
