Μπορεί μια πόλη σαν την Αθήνα να διαθέτει ενοποιημένους δημόσιους χώρους υψηλής ποιότητας; Είναι εφικτό η ποδηλατοκίνηση και ο σεβασμός στον πεζό να μπουν στη ζωή μας; Γίνεται μια παιδική χαρά ή ένα πάρκο να βρίσκεται σε απόσταση βαδίσματος πέντε λεπτών από οποιοδήποτε σπίτι; Μπορεί τελικά μια μητέρα με καροτσάκι να μετακινηθεί ευχάριστα και απρόσκοπτα χωρίς κανένα εμπόδιο στο κέντρο της Αθήνας; Θα καταφέρουμε να διατηρήσουμε τη γοητεία της συνύπαρξης της παραδοσιακής επιχείρησης και της καινοτομίας; Η πόλη θα καταφέρει να παρηγορεί και να θεραπεύει την κοινωνική ανισορροπία και την αδικία; Αν επιτευχθούν αυτά, θα είναι αλλαγή του σημερινού υποδείγματος και ταυτόχρονα θα σημασιοδοτήσει το πέρασμα στη νέα πόλη της ανθρώπινης διάστασης, της «πράσινης» κινητικότητας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ