Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Η εμμονή στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης να εμφανίζουν τον επικεφαλής της πλειοψηφίας, Πρωθυπουργό και, ειδικά όταν είναι σε αποστολή, εκπρόσωπο του κράτους και της χώρας, ως «υποταγμένο» στο άρμα της Αμερικής δεν ερμηνεύεται ως κριτική των διπλωματικών ικανοτήτων του. Αν και σε μερίδα των πολιτικών κυριαρχεί η «άποψη» ότι η «μικρή Ελλάς» πρέπει να βρίσκεται σε διαρκές «παζάρι με τους ισχυρούς» είτε γιατί αλλιώς μας αγνοούν είτε γιατί είμαστε «πονηροί». Γνωρίζουμε πώς τα έκαναν όταν είχαν τις τύχες μας στα χέρια τους, στις διαπραγματεύσεις του 2015.
Υπάρχει κάτι άλλο: πιο πονηρό, πιο επικοινωνιακό, αλλά κι εντελώς μικρόψυχο. Συστηματικά καλλιεργούν, σε οπαδούς και συμπαθούντες, το γνωστό προκάτ ψευδο-προφίλ, τις γνωστές «ταμπέλες», που τόσο αρέσουν σε όσους αποφεύγουν τη σοβαρότητα των επιχειρημάτων και των πραγματικών γεγονότων, πιστεύοντας ότι δυσφημούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η μέθοδος είναι παλαιά, δοκιμασμένη, φέρνει ενίοτε αποτελέσματα. Αλλά είναι τυπικά φασίζουσα. Το τελευταίο αποκαλύπτεται ευκολότερα όταν κάποιος, όπως ο γραμματέας ΣΥΡΙΖΑ Τζανακόπουλος επιμένει (Τρίτη πρωί) πως «απέτυχε» η επίσκεψη του έλληνα Πρωθυπουργού στον πρόεδρο Μπάιντεν. Οταν ο προηγούμενος γραμματέας Σκουρλέτης νιώθει «θλίψη, απογοήτευση και αγωνία» για όσα δεν έκανε ο Μητσοτάκης. Ακόμη κι όταν ο αρμόδιος τομεάρχης Εξωτερικών Κατρούγκαλος βλέπει ως σημείο καμπής των ελληνοαμερικανικών σχέσεων δημοσιογραφικό ερώτημα με αφορμή μια τρισάθλια καμπάνια δυσφήμησης της χώρας δήθεν για περιορισμούς της δημοσιογραφικής ελευθερίας!
Είναι άδικο, για τη χώρα, να έχει τέτοια αντιπολίτευση. Η ελληνική αποστολή εξετέλεσε τόσο διθυραμβικά τα καθήκοντά της, ώστε να μην εμφιλοχωρεί καμία αμφισβήτηση. Με αποκορύφωμα την εντυπωσιακά εξαιρετική απεύθυνση του Πρωθυπουργού στο αμερικανικό Κογκρέσο, μόνον ένας παρωχημένος και αποδεδειγμένα βλαπτικός αντιαμερικανισμός, προφανώς για ψηφοθηρικούς λόγους, εξηγεί παρόμοια λάθη.
Λένε μάλιστα πως η Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρείται «δεδομένος σύμμαχος». Ανιστόρητο χάδι στο υπαρκτό ρεύμα των «ισαποστάκηδων», που αποδεδειγμένα έβλαψε πολύ, τη διεθνή θέση της χώρας σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας μας. Το μεγαλύτερο λάθος στην παρούσα δυσκολότατη κι επικίνδυνη στιγμή θα ήταν να εμφανιστούμε μπαλαντέρ σε μια παρτίδα που σκοτώνει κόσμο με όπλα και «καίει» τα νοικοκυριά με τις τιμές της ενέργειας.
Δεν ήμαστε ανυπόληπτοι αλλά σταθεροί σύμμαχοι. Εδώ και πολλές δεκαετίες. Σίγουρα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο αλλά και πριν απ' αυτόν. Λόγος, αρχικός και απόλυτος, ήταν κάποτε η Δύση, αλλά είναι πάντοτε η πλευρά των Ελευθεριών και της δημοκρατικής υπόστασης, όπως θαυμάσια τα συνδύασε ο Μητσοτάκης. Είναι πράγματι τρομερό πως κάποιοι πολιτικοί δεν το βλέπουν έτσι, αλλά ζητούν να τα πούμε «ένα χεράκι» στον πρόεδρο Μπάιντεν μήπως και «τραβήξει το αφτί» της Τουρκίας. Το σωστό είναι να εξηγηθεί με ψυχραιμία το πρόβλημα με την επεκτατική εμμονή της ασταθούς, αλλά βαρύνουσας, συμμάχου. Αυτό έκανε η ελληνική αποστολή, με πληρότητα, αμεσότητα, ψυχραιμία, επί χάρτου και στην κατάλληλη στιγμή. Οχι για τα μάτια των μίντια ή για να εξευμενιστεί η πλανημένη μερίδα της κοινής γνώμης.
Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου είναι δημοσιογράφος και βουλευτής
