Είναι η «grande dame» του πιάνου και το προσωνύμιο που τη συνοδεύει από την αρχή της καριέρας της αφορά την πνευματική στάση που έχει απέναντι στη μουσική. Η Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια έρχεται ξανά στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών για να υπενθυμίσει τους λόγους για τους οποίους κρατά τα σκήπτρα της πιανιστικής τέχνης. Η γεννημένη στην Τυφλίδα το 1945 ανυπέρβλητη σολίστ θεωρεί τη μουσική ως μέσο υπέρβασης, γνώσης και θεραπείας και όπως έχει πει «μακάρι το κοινό να έφευγε από μια συναυλία με την αίσθηση ότι έχει έρθει σε επαφή με μια πνευματική ιδέα που θα διαπεράσει τη ζωή. Δεν μπορεί όμως να συμβεί διότι είμαστε εσωτερικά «μπλοκαρισμένοι»».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή