Η διαχείριση της πανδημίας ενείχε έναν υψηλό βαθμό συνθετότητας. Δεν ήταν μόνο η ένταση του παγκόσμιου φαινομένου αλλά και τα εγγενή προβλήματα του Δημοσίου, ιδίως οι χρόνιες παθογένειες του ΕΣΥ και η εμβρυακή ψηφιακή του οργάνωση. Υπό την έννοια αυτή επιχειρήθηκε μια σειρά από δομικές αλλαγές σε μια σοβούσα υγειονομική κρίση. Διαχείριση και μεταρρύθμιση την ίδια στιγμή, σε χρόνους που έπρεπε να είναι εξαιρετικά ταχείς, υπό αντίξοες και διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες. Πέντε ειδικότερα πεδία αποτυπώνουν το σκηνικό αυτό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή