Είναι σχεδόν αδύνατον να διακρίνει κανείς κάποια λογική συνοχή στις καθημερινές εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει ο ηγέτης της γειτονικής Τουρκίας. Οι έμμονες ιδέες στο πεδίο της οικονομικής πολιτικής και η συστηματική επίδειξη μεγαλομανίας στις διεθνείς σχέσεις έχουν οδηγήσει ακόμα και τους πιο αισιόδοξους αναλυτές της τουρκικής πολιτικής σε απελπισία. Ολες οι ελπίδες για επαναφορά των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση σε κάποιο «κανονικό» επίπεδο φαίνεται να έχουν εξανεμιστεί. Η στάση αναμονής που υιοθετούν τόσο η Ουάσιγκτον όσο και πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες στοχεύει στην όσο το δυνατόν ανώδυνη μετάβαση στη μετά Ερντογάν εποχή, με την ελπίδα ότι τότε οι συνθήκες θα είναι προσφορότερες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή