Είναι αισιόδοξο που πολιτικοί και πολίτες όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων καταδίκασαν τον τραυματισμό του Νίκου Μανιού από τους «πορτιέρηδες» του Πολυτεχνείου. Μάλιστα αρκετοί χρησιμοποίησαν σκληρή γλώσσα για «κωλόπαιδα» και «αλήτες», χαρακτηρισμοί τους οποίους προφανώς επικροτεί κάθε δημοκράτης πολίτης, που παρακολούθησε την αθλιότητα. Αρκεί βέβαια αυτή η δημοκρατικότητα να μην εκφράζεται α λα καρτ. Διότι εξ όσων θυμάμαι δεν υπήρξαν ανάλογες πύρινες αναρτήσεις για τον άγριο ξυλοδαρμό του Κωστή Χατζηδάκη τον Δεκέμβριο του 2010, ενώ άλλες επιθέσεις εναντίον πολιτικών χαρακτηρίστηκαν ως «έκφραση δίκαιης οργής». Μάλιστα, όσοι εμμονικά παρότρυναν κόμματα και πολιτικούς να καταδικάσουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται αντιμετωπίζονταν για χρόνια περίπου σαν γραφικοί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή