To έγκλημα των Γλυκών Νερών έχει συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία. Η βαρβαρότητα των δραστών ήταν πρωτοφανής, οι εικόνες αφόρητες, η αίσθηση ότι μια οικογένεια νέων ανθρώπων μπορεί να συντριβεί για μερικές χιλιάδες ευρώ είναι αδιανόητη.

Μεγάλη είναι έτσι η ανάγκη να αποδοθεί δικαιοσύνη, όσο το δυνατόν ταχύτερα, όσο το δυνατόν αποφασιστικότερα. Ολα τα στοιχεία πρέπει να ερευνηθούν, όλες οι μαρτυρίες να αξιολογηθούν, όλες οι κινήσεις να μελετηθούν, ώστε οι ένοχοι να συλληφθούν, να δικαστούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Καμία καθυστέρηση και καμία ολιγωρία δεν είναι ανεκτή όταν δέχεται ένα τέτοιο πλήγμα ο ίδιος ο ανθρώπινος πολιτισμός.

Δεν έλειψαν βέβαια και οι ακραίες φωνές, που ζητούν νομιμοποίηση της οπλοκατοχής ή επαναφορά της θανατικής ποινής. Σε μια δημοκρατία, όλες οι απόψεις πρέπει να ακούγονται. Και όταν είναι λανθασμένες, να αντικρούονται. Η εμπειρία από άλλες χώρες, και ιδίως τις Ηνωμένες Πολιτείες, δείχνει ότι η αδιάκριτη χρήση όπλων από τους πολίτες έχει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Οσο για τη θανατική ποινή, δεν λειτουργεί αποτρεπτικά για τους εγκληματίες. Και είναι ασύμβατη με το σύγχρονο κράτος δικαίου.

Χρειάζεται λοιπόν ψυχραιμία από την πλευρά των πολιτών – περιλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης – και μεθοδικότητα από την πλευρά του κρατικού μηχανισμού. Η οργή και η φρίκη δεν πρέπει να υπερτερούν των βασικών αρχών του ανθρωπισμού. Η συναισθηματική πίεση για γρήγορα αποτελέσματα δεν πρέπει να επηρεάζει τις έρευνες. Eνα κοριτσάκι 11 μηνών ζητεί απαντήσεις και αυτό μας αφορά όλους.