Σύμφωνα με τον δείκτη 2020 του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων, ο μέσος όρος αυτής στην Ενωση είναι 67,9% – ο χαμηλότερος όλων των χωρών είναι της Ελλάδας: 52,2%. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 84% των ευρωπαίων εργαζομένων γυναικών απασχολείται σε κλάδους που χάνονται θέσεις εργασίας. Παρότι δε – όπως ανέφερε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στην παρέμβασή της – η αρχή της «ίσης αμοιβής για ίση εργασία» θεσμοθετήθηκε το 1957, το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων εξακολουθεί να ανέρχεται σε 14% στην Ευρώπη. Αν κάτι δείχνουν τα παραπάνω νούμερα – και το υπογράμμισε με τα πιο σκούρα χρώματα η ύφεση που προκάλεσε η υγειονομική κρίση -, αυτό είναι πως η εξάλειψη των έμφυλων διακρίσεων δεν είναι μόνο ζήτημα δημοκρατίας. Είναι και θέμα οικονομικής ανάπτυξης. Οποιοδήποτε σχέδιο εθνικής ανάκαμψης, λοιπόν, για να αποδειχθεί επιτυχημένο οφείλει να περιλαμβάνει προτάσεις που ενισχύουν την ισότητα στην αγορά εργασίας. Ανάπτυξη χωρίς καλά πληρωμένες δουλειές για το μισό εργατικό δυναμικό της ηπείρου πιθανότατα θα αποδειχθεί τόσο επισφαλής όσο εκείνη που καταγραφόταν στην προ COVID εποχή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ