Η Σοφία Μπεκατώρου, εκείνο το απόγευμα, έκανε το πρώτο, το πιο θαρραλέο βήμα – μίλησε, για πρώτη φορά, για τον βιασμό της δημόσια. Λίγες μέρες αργότερα η Ζέτα Δούκα, στο Mega, με τρεμάμενη φωνή άνοιξε έναν ακόμα κύκλο #ΜeΤoo στον χώρο του θεάματος. Πόσο μακρινά φαίνονται σήμερα αυτά τα ξεκινήματα, που η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη διαρροές από καταθέσεις μαρτύρων, από φρικτές περιγραφές σεξουαλικών βασανιστηρίων και από τη λανθασμένη εντύπωση πως η κακοποίηση ήταν ο κανόνας στο ελληνικό θέατρο, όχι η εξαίρεση. Ξεκινώντας, το ελληνικό #ΜeΤoo ήταν το καταφύγιο των θυμάτων, η δύναμη που αντλούσαν το ένα από το άλλο. Σ’ αυτή τη φάση, μοιάζει περισσότερο με αρένα, με κλειδαρότρυπα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ