Στις σημερινές συνθήκες, ένα κόμμα που φιλοδοξεί να ηγεμονεύσει με βάση τη λογική και τη συνέπεια έχει αναλάβει μια δύσκολη εξίσωση. Οταν ο πολιτικός ανταγωνισμός κυριαρχείται από το ένστικτο εξόντωσης της αντίπαλης παράταξης, τη νύφη πληρώνει η αντιπολίτευση της ευθύνης. Πολύ περισσότερο όταν έχει μεσολαβήσει μια μακρά περίοδος πολυδιάστατης κοινωνικής κρίσης. Το δημοψήφισμα του 2015, η κωλοτούμπα που ακολούθησε, σε συνδυασμό με το εν γένει ήθος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ τραυμάτισαν βαθιά τη δημοκρατική συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας. Επληξαν τη σχέση εμπιστοσύνης που την συνδέει με τη πολιτική τάξη.  Ποιος λοιπόν σήμερα, και μάλιστα μέσα στην πανδημία, έχει το κουράγιο και την υπομονή να ακούσει τη φωνή της κοινής λογικής;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ