Η πρόσφατη συζήτηση με, κατά τόπους, αναβρασμό σχετικά με το περιεχόμενο του επερχόμενου νομοσχεδίου για την πανεπιστημιακή φύλαξη/προστασία/ασφάλεια – κατά προσέγγιση απόδοση των όρων security/protection/safety – δεν μπορεί να περιορίζεται σε βιώματα, εμπειρίες και αποτίμηση από δεδομένα εσωτερικού της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ούτε, κατά μείζονα λόγο, να περιορίζεται στο «ειδικό σώμα φύλαξης πανεπιστημιακών ιδρυμάτων» (ή όπως αλλιώς θα ονομάζεται στο ν/σ) και στο πού αυτό θα αναφέρεται, παρ’ όλο που το συγκεκριμένο θέμα είναι σημαντικό και ευαίσθητο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή