Μια οριζόντια γραμμή διαπερνά τους πολιτικούς χώρους από την αρχή της συλλογικής περιπέτειάς μας με την πανδημία: ευτυχώς κατ’ εξαίρεσιν μα επιβεβαιωτική του κανόνα. Η γραμμή μιας εκλεκτικής ανυπακοής – ατομικής – που κάθε φορά βρίσκει δικαιολογία για τον εαυτό της. Μια ανυπακοή στα περιοριστικά μέτρα σε μια εύθραυστη συγκυρία που ζητείται από την πλειοψηφία του κόσμου το αντίθετο: η πειθάρχηση. Δεν μιλούμε προτεσταντικά, ούτε διδακτικά. Μα αν αρχίσουμε να μετράμε περιπτώσεις ατομικών παραβάσεων των μέτρων, από το πρώτο lockdown ως σήμερα, πιθανώς δεν θα μας φτάσει το σημείωμα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή