Η συναυλία του Διονύση Σαββόπουλου στο Mega, το βράδυ του Σαββάτου,
ήταν υπόδειγμα καλής τηλεόρασης. Ενας μοναδικός καλλιτέχνης, περιστοιχισμένος
από ταλαντούχα νιάτα και ώριμους επαγγελματίες, ανακαλεί στοχαστικά το έργο του –
και το έργο σπουδαίων άλλων ομοτέχνων του. Είναι τρυφερός και σεμνός.
Είναι βαθύς και συγκινητικός. Κι είναι αρχιτελετάρχης μιας γιορτής στην οποία
δεν έχουν θέση οι κραυγές, η ασχετοσύνη, η επιδειξιμανία και η αυθάδεια
του πολιτιστικού μοντέλου που κυριαρχεί. Και σε άλλα.
Σχόλια
