Η σημερινή ημέρα είναι από όλες τις απόψεις ιστορική. Δεν κορυφώνεται απλώς η εκλογική διαδικασία στις ΗΠΑ για την ανάδειξη του νέου προέδρου. Ούτε είναι απλώς η αναμέτρηση των Τραμπ και Μπάιντεν και άρα και των επικοινωνιακών στρατηγικών τους ή των κομμάτων τους. Είναι η καθοριστική επόμενη ημέρα για όλο τον κόσμο. Κι αυτό όχι μόνο λόγω της γεωπολιτικής και οικονομικής βαρύτητας των ΗΠΑ. Αλλά και επειδή βρισκόμαστε σε μια εποχή συλλογικών διακινδυνεύσεων, μεταβάσεων και ρευστοτήτων που θα κρίνουν τον παγκόσμιο χάρτη για την επόμενη δεκαετία. Το δραματικό φόντο της πανδημικής κρίσης μεταβάλλει συμπεριφορές. Οικονομίες. Συμμαχίες κρατών. Συλλογικά ήθη. Δοκιμάζει την κοινωνική συνοχή. Τα συστήματα υγείας. Τον βαθμό δημοκρατίας και ελευθεριών. Τις αντοχές μας. Ταυτόχρονα αλλάζει τη σχέση κρατών και πολιτών. Αποδομεί τα κλασικά ιδεολογικά σχήματα και τις παλιές βεβαιότητες. Σε αυτό το νέο παγκόσμιο κάδρο όπου απαιτείται αλληλεγγύη, συνεργασία και ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών, οι ΗΠΑ θα διαδραματίσουν αναπόφευκτα πρωταγωνιστικό ρόλο. Με μία βασική προϋπόθεση: πως θα παραμείνουν ανοιχτή κοινωνία, κοινωνία με εμπειρία δημοκρατίας και όχι μισαλλοδοξίας, αποκλεισμών και μίσους.

Η επόμενη ημέρα θα βρει τον μισό κόσμο να κοιτά προς τη μεριά των ΗΠΑ. Προς τη μεριά της χώρας που δίδαξε πολυπολιτισμικότητα και ευκαιρίες για όλους και που αποτέλεσε πεδίο ονείρων και προκοπής για εκατομμύρια κόσμου. Οι ΗΠΑ δεν πρέπει να είναι χώρα διχασμού, ανορθολογισμού και διαιρέσεων αλλά παράδειγμα ενός νέου Διαφωτισμού. Η 3η Νοεμβρίου είναι η ημέρα της μεγάλης ευκαιρίας. Η ημέρα που οι αφομοιωμένες συλλογικές κατακτήσεις θα ανανεωθούν και θα επικαιροποιηθουν υπέρ των πολλών. Και γι’ αυτό ο λαϊκισμός και οι φορείς του – δηλαδή η πιο ανορθολογική ιδεολογία και οι πάτρονές της – θα πρέπει να λάβουν ένα σοβαρό μάθημα. Και ένα μεγάλο πλήγμα.