Η ιδέα είχε προκύψει μέσα από το νομικό θρίλερ του Αμερικανού Σκοτ Τάροου, «Οι νόμοι των πατέρων μας» («The Laws of Our Fathers»), ο οποίος εκείνη την εποχή έδρεπε ακόμη δάφνες από το ευπώλητο «Αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου».  Ο πρωταγωνιστής του στα χρόνια του ’60 είχε αποφύγει τη στράτευση και την αποστολή στο Βιετνάμ, αντιμετωπίστηκε περίπου ως λιποτάκτης και κάποια στιγμή ήρθε αντιμέτωπος με το βασικό ερώτημα: «Θα πέθαινες για την πατρίδα;». Η απάντηση είχε ξαφνιάσει, όχι μόνον γιατί ήταν σύντομη, χωρίς να υπεκφεύγει, αλλά επειδή ξεκίνησε μια ολόκληρη συζήτηση για τον «ωφέλιμο άνθρωπο». Ωφέλιμο για τους δικούς του, αλλά και την ευρύτερη κοινωνία μέσα στην οποία κινείται. «Θα ζούσα για την πατρίδα…» είχε απαντήσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ